Kven sin skivebom?

Fulltreffar frå Landro

Arkivverket, ein institusjon under avvikling

Korleis kan det ha seg at vi har eit hyperaktivt, blomstrande nasjonalbibliotek og eit sjølvdaudande arkivverk?

Skivebom om Digitalarkivet

– Lesesalane våre er ikkje stengde, men bruken har gått kraftig ned.

– Eg fortel om å vere menneske her og no

Vi lever i ei individualistisk tid der det er blitt viktig å klare seg sjølv og helst vere best, meiner forfattar Kristine Næss.

– Inger Hagerup hadde ein lengt etter noko som var stort og fantastisk.

Grethe Fatima Syéd har skrive bok om poeten.

Ein mann vi ikkje bør gløyme

Om korleis positive tankar kombinert med fatale feilvurderingar kan føre heilt gale av stad.

Vestleg globalist med historisk medvit

Årets holbergprisvinnar er ikkje lett å fange i ord. Gayatri Chakravorty Spivak har skrive om mykje og meint om endå meir.

Ein ikkje heilt vellukka debut

I Terminus gjer teksten sterkare inntrykk enn musikken.

Uvanleg innhaldsrikt musikkteater

Ei overveldande framsyning der ikkje alt heng like godt saman og er like lett å skjøne.

Frå von via tragedie til ny von

Godt samspel mellom musikk og animasjon gjorde dette til ei svært spesiell oppleving.

Fleirstemt frå innsida

Eit nordisk kollektiv om eit samfunn i krise.

Åtvarar mot den klassedelte rettsstaten

Tida er komen for å bli sint, meiner rettshistorikar Jørn Øyrehagen Sunde.

Ei skremmande og nær framtid

Med sin nye roman går Ali Smith inn i dystopien og skildrar eit England (?) der autoritære krefter har teke makta.

Når enkeltmennesket møter krigen

Teaterstykket Skammen er sterkt og dramatisk om det som bur i oss når døden trugar.

Romanen som sorgarbeid

Tragedie under drivende skyer er Rune Christiansens femte roman på rad med kvinneleg hovudperson. Det var ikkje intensjonen, men han merka fort at det måtte bli slik.

Med skarpt blikk for det medmenneskelege

«Ikkje ein lyd» er eit djupt menneskeleg drama om å finne seg sjølv og kvarandre i ei vanskeleg tid.

Ei historie å bli stolt av

– Eg vil at borna mine, og innvandrarar i deira generasjon, skal kjenne seg stolte av foreldra og forforeldra sine.

Scener frå eit vondt liv

Imponerande spel og ei sterk historie frå røyndomen gjer dette til høgst relevant teater.

Å møte seg sjølv brutalt i døra

Sterkare, meir velspelt og meir aktuelt enn dette får du det knapt.

Sterkt og godt og farleg relevant

Moral og styrke mot makt og eigen­kjærleik i reinskoren tolking av gresk klassikar.

Ei samling røyster som roper

– Å sjå inn i fortida, sjå saker og ting i augo, møta oss sjølve, trur eg hjelper oss å leva.

Fosse-premiere som ikkje gløder

Korkje musikk eller regi lever heilt opp til forventingane i Jon Fosses Asle og Alida.

Wicked – merkeleg dagsaktuelt

Eit sterkt ensemble og gode røyster lyftar ein ujamn tekst.

Ein strålande idé, men vanskeleg å gjennomføre

Om ikkje alt er like vellukka, skapar Det Norske Teatret ei teaterframsyning vi aldri har sett maken til.

Når kvinnene har makta

Eigentleg har ikkje norsk-danske Maren Uthaug sans for framtidsromanar, men no har ho skrive to som er i ferd med å bli ein internasjonal suksess.

Lite nytt frå den Tesmanske heimen

Ein delvis «modernisert» klassikar, som gir større rom for det leikne og underhaldande.

Den vanskelege takksemda

Takk for gaven er djupt menneskeleg om det som ventar oss alle.

Scenografien som høgdepunkt

Fuglane er ei velspelt og engasjerande framsyning på sine premissar.

Saknar den skarpe brodden

Gjestene er underhaldande og tankevekkjande om misunning, statusjag og mindreverdskompleks i klassesamfunnet.

Kvifor dette no?

Visuelt slåande drapsorgie som kanskje ikkje har så mykje å seie oss i dag?

Sviket det ikkje skal talast om

Mor og barn er eit møte som kunne vore meir intenst.

Kampen mot traumet

Ei sterk framsyning som hadde tent på å ha ei anna form.

Ei form for kjærleik

Omsider har Dag Solstad fått høve til å skrive om nok ein av lidenskapane sine – travsport. Tittelen måtte bli En sann svir!. Til hausten kjem ein sjølvbiografisk roman.