Føkkings bygda – igjen

Bygd eller småby, alt er bondeknølete om ikkje heim er storbyen.

Spelespelefilmfilm

Tenk om Wes Anderson hadde fått nokon til å skriva eit skikkeleg godt manus for seg!

All ære, Ernest

Ernest Cole: Lost and Found er vakker og velfortald om vegen frå lovande karriere til uteliggar i eksil.

Un pingüino!

Til å vera basert på sjarm og verkelege pingvinar er filmen skuffande lite sjarmerande.

Uforløyst mysterium

Forventningane til ein serie med fantomet i tittelen kan kanskje aldri verta innfridde.

Souleymane, du lyg!

Kven fortel sanninga når fasiten er det som gjev deg god karakter?

Kopimaskin med lite blekk

Her kjem Vaiana! Eg meiner... Kayara!

Kyrtid

Skikkeleg gode, oppløftande filmar kan også ha viktige bodskap.

Under underhuda

Eg blir genuint nysgjerrig på korleis det går med alle i Vermiglio.

Abort og det som verre er

Piken med nålen er unostalgisk kostymesosialrealisme på sitt beste.

Film på eit eige nivå

Black Dog er gåsehudframkallande god.

Iran på open gate

Det er diverre ikkje til å undra seg over kvifor regissøren framleis oppheld seg i eksil.

På det ujamne

Alt skal bort kjennest relevant, men ikkje brennaktuell.

Bob blir Bob

A Complete Unknown er ikkje komplett, men utdraget er komplett sjåverdig.

Portrett av ei kvinne i flammar

Kvart år får eit knippe filmkritikarar presentera ein utvald film på Tromsø Internasjonale Filmfestival. Eg valde ein dokumentar som etter nok eit gjensyn gjer meg usikker og fascinert.

Årets dårlegaste?

Verken innhald eller bodskap gjev meining i Paolo Sorrentinos siste rampestrek.

Komedie frå gamle dagar

Hjelp, vi dreg på ferie med psykisk utviklingshemma!

Goth nyttår, folkens!

Kor skummelt kan det eigentleg bli når ein ikkje lenger trur på det overnaturlege?

Film: Årsbeste frå Brit

Leiken kjærleik

Alle gode ting er faktisk tre, om du lurte på om trilogien til Dag Johan Haugerud held heilt til mål.

At eg tek til tårene, betyr ikkje at eg elskar We Live in Time.

Propaganda på agendaen

Fører og forfører er ein drivande historietime om tidenes skumlaste skrønemakar.

Vår Juliette har overraskande tyngde til å vera pakka inn så lett

For lite føleri

Gåsehudeffekten vik plassen for filmeffektar i Gladiator II.

Ansikt, innsikt, utsikt

Øystein Mamen gjer døra høg og porten vid i Straff.

Bygde-Cinema Paradiso

STRANDEBARM: Det rører meg djupt at Bygdekinoen framleis eksisterer.

Filmen om Sondre Justad er både nordnorsk allsong og lovsong av det nordnorske.

«Regissør og manusforfattar Lilja Ingolfsdottir står for den mest klaustrofobiske filmen på lange tider – og ein av dei beste.»

Film: «Det meste fungerer utruleg godt i Drømmer.»

This ædnan is your ædnan

Forfriskande skildringar av føkkings Nesseby, om enn med litt overtenning på å koma det korrekte i forkjøpet.

Hakeslepp og augepopping

The Substance er ekkelt underhaldande.

Skjellsords år og alder

Erik Poppe har nok ein gong laga eit solid krigsdrama.

Beetlejuice Beetlejuice: Nesten dødsfestleg

Sjølv om det er eit gledeleg gjensyn, saknar eg snerten.

Bygdedyrisk tiltrekking

Bøndene: Klisjeane kler animasjon og uventa vriar.