DAG OG TID

Byråsjefen er djupt såra og vonbroten. Han er den særde fordi tilliten til Forvaltninga har fått stygge stikk under Ernagate. Som talsmann for eit fagleg truverdig og politisk uavhengig embetsverk i den norske demokratimodellen er han skuffa over at landets fremste embetshaldarar kan mistenkast for å ha slumsa – eventuelt drive med «umedvite juks», om det er noko som heiter det.

Ja, så var det jul igjen – i det minste er ho godt i gang i butikkane. Og daglegvarebransjen står sjølvsagt ikkje attende for resten. Tvert om vert gjerne starten på førjulstida målt i kva tid den fyrste julemarsipanen, den første julebrusen og dei første julekakene dukkar opp på Rema, Kiwi, Spar eller Coop.

Sjakken har alltid vore fattig. Ein sjakklubb har som regel null gjeld og null eigedom. Klubben er berre summen av medlemene. Når medlemene forsvinn, forsvinn klubben. Slik er foreiningslivet i Noreg.

Dei aller fleste flytter heimanfrå, og nokre rekk å vera med på flyttelasset åt dei vaksne før dei er gamle nok til å flytta ut sjølve. Om me granskar flyttemønsteret til kvar og ein av oss, ser me at nokre er meir flyttande eller flyttbare enn andre. Det finst folk som berre må flytta på seg og som mesta lever på flyttefot. Andre vert uroa av tanken på å melda flytting.

«BLandt alle disse Diur som Gud gaf Liif oc Aande/ Blef Mensken aller sidst opbygt af Herrens haande», slik opnar Anders Arrebo siste del av «Første Uges siette Dag» i Hexaëmeron (skrive i 1630-åra). Det er altså tale om Guds siste skapingsakt, av mennesket.

1977 – velferdsstatens beste år. Arbeidsmiljølova vart innført, og eg fekk sumarjobb på ein målingsfabrikk, med tre gonger så høg løn som året før. Eg reiv av ordrar frå matriseskrivaren og sprang og henta ein ny pall med jekketralla.

Når ein åtteåring har gløymt gymbagen, skal han då måtte sjå på dei andre, gjere matte eller skal han få lov til å delta i kroppsøvinga?

Høna er ein god ven no i dyrtida. Men diverre vert altfor mange høner ikkje brukte til menneskemat, men blanda i betongen. Det er ein stor skandale, spør du meg – høna har krav på meir respekt enn som så.

Hjartet gjorde eit hopp av glede her om dagen då eg høyrde ein ung mann bruke nemninga «fellesfaktoren» om noko som var sams for ei gruppe menneske. Dei fleste seier «minste felles multiplum», som er det stikk motsette av det dei meiner.