Hastetiltak mot hjerneròte

Stortingsmeldinga om ein trygg digital oppvekst vart lansert sist veke, utan at det skapte stort oppstuss i allmenta. Då eg las Meld. St. 32 (2024–2025) Trygg oppvekst i et digitalt samfunn, surra ein melodi eg nyleg høyrde det yngste barnet mitt synge, i hovudet. Teksten består av ord og lydar, i tilsynelatande tilfeldig rekkefølge, og sluttar slik: tung tung tung sahor. Songen er frå italian brainrot-universet, som trendar på TikTok om dagen.

Ordet brainrot, hjerneròte, vart kåra til årets ord av Oxford University Press i fjor. Det viser til den antatt vegetative tilstanden som oppstår som følgje av overstadig konsum av lite intellektuelt utfordrande videoar på TikTok og YouTube.

Ting tar tid

Ordet hjerneròte gjekk rett inn i vokabularet til teknologiskeptiske middelklasseforeldre, og burde – ideelt sett – ha vore verksamt for å skape ein fryktkultur blant barn og unge òg. Men i deira parallelle nettunivers er brainrot noko ein ler av. Om du, kjære lesar, framleis er i stuss om kva italian brainrot er, så gjer for all del ingen eigne undersøkingar.

Tru meg, det er KI-generert TikTok-svada. Poenget mitt er at den digitale kvardagen til barn og unge som denne stortingsmeldinga handlar om, endrar seg i eit rasande tempo. Utgreiingar om korleis ein best mogleg kan regulere, samstundes som ein tar omsyn til einskildindividets fridom, tar tid. Ein halsar alltid etter. Men det er ekstremt viktig.

Meldinga dokumenterer at mange barn og unge brukar for mykje tid framfor skjermen, at dei møter skadeleg innhald, kynisk reklame, og at dette får størst negative konsekvensar for dei som er aller mest sårbare. Samtidig finst ein tydeleg vilje til å regulere gjennom konkrete tiltak.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare