Ingen samfunn har nokon gong meint at dei hadde nok av alt, ikkje eingong rike samfunn som vårt meiner det. Og når det aldri er nok velstand og rikdom å fordele, kan ikkje alle få det dei meiner dei treng. Nokre får for lite.

Eit ektepar på Bjergøy i Ryfylke kjøpte nabogarden. Han var for sal, og kjøpet ville utvide den dyrka jordvidda monaleg. Den nye garden var på 335 dekar, av dei 130 dekar dyrka jord.

Alt har ein ende. Det som blir påbyrja, skal avsluttast. Det er ei grunnleggjande menneskeleg røynsle. Menneske, dyr og plantar blir fødde og døyr når tida er ute. Ingenting varer evig.

Den store opprøraren mot Gud var i moseboka slangen i paradiset. Han kom til å endre Guds planar for den verda han hadde skapt. I den norrøne gudeverda var det Loke som stod for opprøret. I den greske gudeverda var det Prometeus.

Gudeverda er ingen idyll. Gudane, når dei er mange i ein gudefamilie, lever eit samansett, vanleg liv, med kjærleik, ekteskap og barn, og med rivalisering og konfliktar.

Livet i Edens hage var ein skuldlaus idyll. Adam og Eva var begge nakne, og dei blygdest ikkje, fortel Moseboka.

Som art har mennesket det ved seg at det er oppteke av si eiga fortid og stendig ber henne med seg.

Det historiske råstoffet er grenselaust. Den som vil fortelje historie, må gjere eit utval. Det meste må veljast bort. Og det valet som er gjort, er prega av interessene til forteljaren. Og desse interessene vil prege forteljinga, kva som blir fortalt.