(A)tonal kognitiv dissonans

Og gubben sat i kveldinga søndag 25. mai på Det Vestnorske Teateret og koste seg med kontrabassist, improvisatør og komponist Inga Margrete Aas’ (f. 1989) bestillingsverk til Premiere, Festspillene i Bergens program for unge komponistar. Kunstnarar er unge til 40, og sjølv om eg, 41, sjølv etter den definisjonen ikkje lenger er ung, er eg òg millennial, og vi lærte om klimagassar, drivhuseffekt og global oppvarming i O-fagtimen på barneskulen gjennom overheadstensilar.

Konserten startar med ein overhead-ouvertyre. Skuggen av ei hand teiknar, og abstrakte strekar blir til eit nebbete tryne – ei and, kan hende. Vi menneske søkjer etter mønster og meining med kognitive filter.

Ein lydcollage av taffeljazz og radiostøy går i bakgrunnen, eit stillbilete frå kunstnaren Guido van der Werves videoverk Nummer acht, everything is going to be alright (2007) dukkar opp – ein person på roleg isvandring framom ei gedigen isbrytarskute. Eit bilete på den absurde ferda mot undergangen, ifølgje ein snutt frå eit ukjent foredrag: «Vi» går på vel vitande om kollapsen i kjølvatnet. Eit problem for framtida. «Det er enklare å førestille seg endetida enn eit alternativ til kapitalismen.»

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare