Jazz

Elephant9:

Mythical River

Ståle Storløkken, hammond L100, Fender Rhodes, minimoog, arp pro soloist, piano, harpsipiano, celeste, mellotron and continuum; Nikolai Hængsle, bass; Torstein Lofthus, trommer.
Rune grammofon

Den tiande plata til trioen representerer noko nytt. Ikkje slik å forstå at bandet ikkje avslører seg ganske raskt, men det er sider ved både komposisjonane og studiolyden, ja, det totale uttrykket og lydbiletet som skil denne plata frå tidlegare produksjonar. Identiteten er i høgste grad intakt, men her er flust med nye idear i eit lydbilete som er detaljert og tydeleg.

Komposisjonane får ei tyngd og ein eigenverdi som er eineståande for Mythical River. Av dei ni førre platene er heile fire konsertopptak. Eit lydbilete der driv og energi er prioritert, og der vreng frå bass og arsenalet av tangentinstrument og overtoneregnet frå cymbalane er det som kjenneteiknar musikken til Elephant9. Mythical River er definitivt noko anna. Komposisjonane har svært ulik karakter, og arrangementa er varierte og gjennomarbeidde og utan unnatak gjennomsiktige. Musikken får nærast eit kjølig og stilisert preg.

Sjølv når musikken er som mest karakteristisk, som i «Party among The Stars», «Star Cluster Detective» og «Cavern of The Red Lion» med det litt sære temaet, er likevel uttrykket svært kontrollert. Aller best er «nye» Elephant9 i tittellåten. Både den minimalistiske oppbygginga, ditto orgel- og basspel, den pianobaserte andre delen av låten, variasjonen mellom trommesett og congas og den meditative avslutninga gjer dette til det absolutte høgdepunktet på plata.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.