CD

Johann Sebastian Bach:

Bach Organ Works Vol. 5

Masaaki Suzuki, orgel.
BIS 2024

Også volum 5 i japanaren Masaaki Suzukis serie med alle Johann Sebastian Bachs (1685–1750) orgelverk er spelt inn i St. Georg-kyrkja i Grauhof; volum 4 kom i fjor. Denne katolske kyrkja søraust for Hannover hyser eit av Tysklands best bevarte barokkorgel: eit mektig instrument med tre manual (klaviatur) og pedal bygd av Christian Treutmann på 1730-talet. Treutmann finn me også nemnd i norske orgelbøker, for han var læremeisteren til Joachim Wagner som på byrjinga av 1740-talet bygde barokkorgelet i Nidarosdomen.

Orgel-Büchlein

Repertoaret på volum 5 er disponert på same måten som førre plate i serien: Mellom tre store preludium og fugar er der to avdelingar med til saman 20 orgelkoralar, med melodiar frå den lutherske salmeboka som er kunstferdig omarbeidde for orgel. Desse inngår i Orgel-Büchlein, «Den vesle orgelboka», eit omfattande kompendium med koralforspel som Bach byrja å komponera som hofforganist i Weimar i 1708.

Noteboka hadde på tidstypisk vis eit pedagogisk siktemål, nemleg «å gje den tilkomande organisten ei rettleiing i korleis han på ymse vis gjennomfører ein koral [salmemelodi], i tillegg til å fremja pedalspelet hans».

Dei fleste Orgel-Büchlein-stykka er eksemplariske miniatyrar som demonstrerer éin spesiell måte å omarbeida salmemelodien på. Dette gjer einskildverka svært ulike, og Suzuki greier med registreringa si – altså kva for pipetypar han nyttar – å få fram det særeigne ved einskildkomposisjonane.

Syndefall

Det er stødig driv over påskesalmen «Christ lag in Todesbanden» (BWV 625, spor 4), der den rolege melodien ligg i øvste stemme og blir driven fram av fire gonger så snøgge tonelekkjer i mellomstemmene. Ei meir biletleg framstilling av salmeteksten får me i «Durch Adams Fall ist ganz verderbt» (BWV 637, spor 17), der syndefallet kjem til uttrykk gjennom fallande og kraftig dissonerande tonerekkjer i pedalstemma. På førre album i serien tykte eg Suzuki tok litt for lett på denne typen harmonisk «smertefulle» satsar. Men no gjev han seg meir tid med fraseringa slik at dissonansane får rom til å utfolda seg. Dette styrkjer koralens karakter.

Bach var i samtida fyrst og fremst kjend som ein briljant organist som improviserte orgelkonsertane sine. Desse improvisasjonane kjenner me berre av omtale, men hint om korleis dei kan ha høyrt ut, får me i preludia og fugane han festa til papir. Suzuki spelar det monumentale ungdomsverket Preludium og fuge i D-dur (BWV 532, spor 1 og 2) uvanleg friskt, med monumentalt pedalspel i fyrstesatsen. Likevel tykkjer eg at han både her og i andre snøgge satsar tenderer til litt for høge tempo i høve til St. Georg-kyrkjas akustikk.

Sjur Haga Bringeland

Sjur Haga Bringeland er musikar, musikkvitar og fast musikk­meldar i Dag og Tid.