Kulturkommentar
Mysteriet Zimmermann
Historia om Jarle Zimmermann er historia om ein artist som forsvann, og om ei plate som aldri gav heilt slepp. No løftar ein ny dokumentar han fram frå gløymsla.
Jarle Zimmermann og bandet Zimmerman i NRK-musikkprogrammet Zikk-Zakk i 1982.
Skjermdump frå NRK
I NRK-musikkprogrammet Zikk-Zakk ein junidag i 1982 intervjuar programleiar Ivar
Dyrhaug ein smilande bergensar med raud skinnjakke og tannpirkar. Bergensaren
er Jarle Fjellanger Zimmermann (med to n-ar). Han har med seg bandet
Zimmerman (med ein n).
Dyrhaug presiserer
at mannen heiter Jarle med skarre-R: «Det er faktisk det ekte namnet hans,
det er ikkje ei Bob Dylan-etterlikning, dette», seier Dyrhaug, og tenkjer på Robert Zimmerman – døypenamnet til Dylan.
Så gjev Zimmerman, altså bandet, ei forrykande oppvising av det ein må kunne kalle ein
slags punk, spelt på synth. «Russerne kommer», roper han manisk.
«Russarane kjem, og la oss no inderleg håpe at dei ikkje gjer det. Jarle Zimmermann skal
gjerne få kome igjen seinare ein gong», seier Dyrhaug etterpå.
Det vart
med den gongen.
Eg har
sett opptaket mange gonger. Zimmermann er ein av artistane me som flytta til
Bergen for å studere, gjerne fekk høyre om, men ikkje fekk høyre så mykje av.
Musikken var vanskeleg, for ikkje å seie umogleg å finne, sjølv om alle kunne
refrenget på «Russerne kommer».
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
