Hugskot
Mannen med tusen meiningar
Det var ein gong ein mann som hadde så
utruleg mange meiningar. Folk sa at det nok ikkje fanst nokon andre på jorda
som hadde så mange meiningar som han. Og meiningane var ikkje til å kimse av. Det var interessante meiningar. Spenstige. Modige. Overraskande.
Kloke meiningar.
Men ein morgon vakna mannen tidleg og sa som vanleg til
seg sjølv: «Ahhh – ein ny dag, nye meiningar!» Han gjekk inn på badet, såg seg i
spegelen og sa: «Her skal det meinast!»
Men i same augeblinken som han såg seg i
spegelen, fekk han ei kjensle av at denne dagen ikkje var som alle andre. For
då han kjende etter, merka han at han ... Han hadde ingen meiningar lenger!
Alle dei intrikate meiningane, synspunkta og oppfatningane som han var så glad i, hadde forsvunne!
Dei var borte som dogg for sola. Slik gatestøvet fyk av garde med vinden.
Mannen sette seg tungt ned i den store, blå
lenestolen sin. Meining-stolen. I denne blå stolen hadde han formulert mange av dei aller beste meiningane sine, dei fleste av dei òg i aller beste meining.
Mannen tok til å gråte. Kva var livet hans no?
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
