Ambient

Tom Rogerson with Brian Eno:

Finding Shore

Dead Oceans Records

Den første plata eg melde i 2017, var Reflection av Brian Eno, som sjølv om ho var ei framifrå lyttaroppleving i seg sjølv, i grunnen var ein demoversjon av det eigentlege prosjektet: Ein app som genererer eit potensielt uendeleg stykke vertikal musikk. Det ergerlege er at appen stadig berre finst til Apples iOS, så vi ikkje-Apple-brukarar lyt nøye oss med den timen med musikk som er presentert på plata – som trass i at han er generert med same algoritme som den generative musikkappen, og er eit resultat av dei vilkårlege metodane Eno er kjend for, er statisk.

Digital omsetjing

Finding Shore er tufta på andre prinsipp for å skape ny musikk: Pianisten Tom Rogerson klimprar fritt på pianoet, medan ein obskur, elektronisk dippedutt kalla Moog Piano Bar plukkar opp og omset tangentrørslene til MIDI-signal. Eno bruker desse digitale omsetjingane til å trigge ymse lydar på forskjellig vis. Akustisk improvisasjon og teknologisk manipulasjon i tett samspel, med andre ord.

Heilskapleg

Klaverakustikken vert blanda saumlaust saman med synthar, fugleaktig kvitring og andre futuristiske lydar, og stilistisk ligg dette ein stad mellom impresjonistisk klassisk musikk, ambient og new age. Innimellom druknar elektronikken pianoklangen, stundom motsett, ofte er dei likestilte. Stemninga og intensiteten skiftar gjennom dei 13 spora, men kjennest likevel harmonisk og heilskapleg – dette er ei gjæv lyttaroppleving.

Rasmus Hungnes

Rasmus Hungnes er musikar og fast platemeldar i Dag og Tid.