Mann og dame-leiken
Energisk og intim Broadway-hit i fornorsking
Vanessa Borgli og Øyvind Frøyland går laus med intelligent ironi.
Foto: Thor Langfeldt
Det Norske Mikroteateret
David Ives:
Venus i pels
Regi: Peder Hamdahl Næss
Det Norske Mikroteateret har i ei årrekkje presentert moderne dramatikk i såkalla ekte omgivnader, så som eit husvære, eit hotellrom og liknande. No spelar dei eit stykke som går føre seg på eit teater. Spelestaden er ei scene, altså mindre eksotisk enn elles. Stykket Venus i pels handlar om ein audition og eit møte mellom skodespelar og regissør. Det er prislønt og spela over heile den vestlege verda. Roman Polanski har jamvel laga ein film basert på det.
På gode gamle Chat Noir blir vi følgde inn gjennom tronge bakgangar og opp på scena, der vi får teatersalen som bakgrunnsbilete. Vi ser ein livstrøytt instruktør og ein desperat kvinneleg skodespelar. Ho kjem for seint, men sjølvsagt får ho prøve seg. I brokkar av spelet i spelet, med rolla ho skal prøve i, og i samtaler mellom dei to, utviklar det seg ein dobbeltkommunikasjon. Båe har skjulte agendaer, og makttilhøvet mellom dei vippar fram og attende. Kjærleikskampen mellom mann og kvinne vert leika fram i finurlege, morosame dialogar, som skodespelarane Vanessa Borgli og Øyvind Frøyland går laus på med intelligent ironi.
Regissør Peder Hamdahl Næss har jobba mykje med film og TV, og både replikkar og arrangement har noko tilforlateleg ekte over seg som godt toler nærbilete. Og den patinerte teateratmosfæren sit jo her elles trygt i veggane.
Bent Kvalvik
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det Norske Mikroteateret
David Ives:
Venus i pels
Regi: Peder Hamdahl Næss
Det Norske Mikroteateret har i ei årrekkje presentert moderne dramatikk i såkalla ekte omgivnader, så som eit husvære, eit hotellrom og liknande. No spelar dei eit stykke som går føre seg på eit teater. Spelestaden er ei scene, altså mindre eksotisk enn elles. Stykket Venus i pels handlar om ein audition og eit møte mellom skodespelar og regissør. Det er prislønt og spela over heile den vestlege verda. Roman Polanski har jamvel laga ein film basert på det.
På gode gamle Chat Noir blir vi følgde inn gjennom tronge bakgangar og opp på scena, der vi får teatersalen som bakgrunnsbilete. Vi ser ein livstrøytt instruktør og ein desperat kvinneleg skodespelar. Ho kjem for seint, men sjølvsagt får ho prøve seg. I brokkar av spelet i spelet, med rolla ho skal prøve i, og i samtaler mellom dei to, utviklar det seg ein dobbeltkommunikasjon. Båe har skjulte agendaer, og makttilhøvet mellom dei vippar fram og attende. Kjærleikskampen mellom mann og kvinne vert leika fram i finurlege, morosame dialogar, som skodespelarane Vanessa Borgli og Øyvind Frøyland går laus på med intelligent ironi.
Regissør Peder Hamdahl Næss har jobba mykje med film og TV, og både replikkar og arrangement har noko tilforlateleg ekte over seg som godt toler nærbilete. Og den patinerte teateratmosfæren sit jo her elles trygt i veggane.
Bent Kvalvik
Fleire artiklar
Laila Goody, Maria Ómarsdóttir Austgulen, Trond Espen Seim og John Emil Jørgenrud i nachspielet frå helvete som stykket til Edward Albee blir kalla.
Foto: Erika Hebbert
Sterkt om livsløgn og overleving
Gode skodespelarprestasjonar i intens kamp på liv og død.
Den nye statsministeren i Frankrike, Michel Barnier, blir klappa inn av den utgåande, Gabriel Attal, i ein seremoni på Hôtel Matignon i Paris 5. september.
Foto: Stephane De Sakutin / Reuters / NTB
Ny statsminister med gjeld, utan budsjett
No lyt alt skje raskt i fransk politikk for å avverje nye kriser.
Justis- og beredskapsminister Emilie Enger Mehl på veg til pressetreffet om motarbeiding av kriminalitet. Også statsminister Jonas Gahr Støre og finansminister Trygve Slagsvold Vedum deltok.
Foto: Thomas Fure / NTB
– No ser me effekten av færre politifolk
Det er mykje regjeringa kunne gjort som dei ikkje har gjort. Me er ikkje imponerte, seier Helge André Njåstad (FrP).
Den oppdaterte boka om rettens ironi er ei samling av tekstar frå Rune Slagstad gjennom førti år.
Foto: André Johansen / Pax Forlag
Jussen som styringsverktøy
Rettens ironi, no i fjerde og utvida utgåve, har for lengst blitt ein klassikar i norsk idé- og rettshistorie.
Finn Olstad har doktorgrad i historie og er tidlegare professor ved Seksjon for kultur og samfunn ved Noregs idrettshøgskule.
Foto: Edvard Thorup
Det nye klassesamfunnet
Finn Olstads nye bok er eit lettlese innspel til ei sårt tiltrengd innsikt i skilnaden mellom fakta og ideologi.