Når lyd og rom vert eitt
Tre av haustens plater har fokus på klangflater i særprega innspelingsrom.
Samtidsmusikk
Mattie Barbier:
Threads
Ingar Zach:
Musica Liquida
Jan Martin Smørdal og Øystein Wyller Odden:
Kraftbalanse
Sofa
Det norske plateselskapet Sofa har dei siste åra gjeve ut mykje interessant samtidsmusikk der impulsar frå kunstmusikken og den improviserte musikken møtest. Ofte er det musikarar med bakgrunn frå moderne jazz som spelar, men det er sjeldan høyrleg. Dei tre seinaste utgjevingane er gode døme på dette, og dei har mykje til felles, sjølv om det er tale om tre heilt separate verk.
Mattie Barbier er basert i Los Angeles og har laga eit verk der han sjølv spelar trombone og eufonium. Instrumenta er attkjennelege, men det heile er spelt inn i Tank Center for Sonic Art. Kombinasjonen av spektakulær akustikk og alternative speleteknikkar gjer dette til ein særprega heilskap som ligg milevidt frå musikkorpsa sin bruk av desse instrumenta.
Kombinasjonen av instrumentutforsking og særprega innspelingsrom møter me òg hjå slagverkaren Ingar Zach. Som så mange andre har han spelt inn plata i Emanuel Vigelands mausoleum i Oslo, der den 20 sekundar lange etterklangen gjer at rommet i seg sjølv vert eit instrument. Dermed kan ein få stor musikalsk effekt av små verkemiddel og varsam instrumenthandsaming.
Dvelinga ved klang og resonans er òg rikeleg til stades i Jan Martin Smørdals og Øystein Wyller Oddens verk for strykeoktett og sjølvresonnerande flygel. Og også dette innspelingsrommet – Oslo rådhus – vert ein viktig del av den totale lydopplevinga.
Desse tre utgjevingane er alle musikk som nærmar seg lydkunst. Klangen frå instrument og rom går opp i ei høgare eining, og lyden vert like mykje ein tilstand som tydeleg artikulerte teikn.
Den visuelle utforminga av desse CD-platene gjer òg sitt til at dette framstår som eit samla prosjekt. Omslaga er designa av den amerikanske gitaristen Stephen O’Malley, som mange vil kjenna frå bandet Sunn O))) og som formgjevar av fleire klassiske norske svartmetallomslag.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Samtidsmusikk
Mattie Barbier:
Threads
Ingar Zach:
Musica Liquida
Jan Martin Smørdal og Øystein Wyller Odden:
Kraftbalanse
Sofa
Det norske plateselskapet Sofa har dei siste åra gjeve ut mykje interessant samtidsmusikk der impulsar frå kunstmusikken og den improviserte musikken møtest. Ofte er det musikarar med bakgrunn frå moderne jazz som spelar, men det er sjeldan høyrleg. Dei tre seinaste utgjevingane er gode døme på dette, og dei har mykje til felles, sjølv om det er tale om tre heilt separate verk.
Mattie Barbier er basert i Los Angeles og har laga eit verk der han sjølv spelar trombone og eufonium. Instrumenta er attkjennelege, men det heile er spelt inn i Tank Center for Sonic Art. Kombinasjonen av spektakulær akustikk og alternative speleteknikkar gjer dette til ein særprega heilskap som ligg milevidt frå musikkorpsa sin bruk av desse instrumenta.
Kombinasjonen av instrumentutforsking og særprega innspelingsrom møter me òg hjå slagverkaren Ingar Zach. Som så mange andre har han spelt inn plata i Emanuel Vigelands mausoleum i Oslo, der den 20 sekundar lange etterklangen gjer at rommet i seg sjølv vert eit instrument. Dermed kan ein få stor musikalsk effekt av små verkemiddel og varsam instrumenthandsaming.
Dvelinga ved klang og resonans er òg rikeleg til stades i Jan Martin Smørdals og Øystein Wyller Oddens verk for strykeoktett og sjølvresonnerande flygel. Og også dette innspelingsrommet – Oslo rådhus – vert ein viktig del av den totale lydopplevinga.
Desse tre utgjevingane er alle musikk som nærmar seg lydkunst. Klangen frå instrument og rom går opp i ei høgare eining, og lyden vert like mykje ein tilstand som tydeleg artikulerte teikn.
Den visuelle utforminga av desse CD-platene gjer òg sitt til at dette framstår som eit samla prosjekt. Omslaga er designa av den amerikanske gitaristen Stephen O’Malley, som mange vil kjenna frå bandet Sunn O))) og som formgjevar av fleire klassiske norske svartmetallomslag.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Krasukha-4 er juvelen i den elektromagnetiske krigføringa til russarane.
Kjelde: Vitaly V. Kuzmin / Wikimedia Commons
Elektromagnetisk krigføring
Militære styrkar brukar radio, radarar og infraraude detektorar for å koordinera operasjonar og finna fienden.
Når den medisinske utviklingen gjør at vi kan redde barn stadig tidligere, er utvidelse av abortloven helt feil vei å gå, skriver KrF-leder Olaug Bollestad.
Foto: Jan-Petter Dahl, TV 2 / TV 2 / NTB
Blottet for etiske refleksjoner
Fjerner Arbeiderpartiet nemndene, fjerner de rettsvernet for det ufødte livet frem til svangerskapet er nesten halvgått.
Teikning: May Linn Clement
Votten
Like ved der huset til Olav og Margit så vidt kan skimtast bak ein haug, heng ein blaut vott i toppen av ei brøytestikke. Ein liten gut står på tå og prøver å rekke opp.
Judith Butler er filosof og ein frontfigur innanfor kjønnsteori.
Foto: Thomas Lohnes / NTB
Paven midt imot
Alle lèt til å misforstå kvarandre i kjønnsdebatten. Judith Butler blir både dyrka og demonisert av folk som ikkje har lese eit ord av bøkene hen skriv.
Den andre boka i septologien til Asta Olivia Nordenhof er no komen på norsk.
Foto: Albert Madsen
Kapital, kjærleik og Scandinavian Star
Asta Olivia Nordenhof held på med ein dyster romanserie om dødsbrannen på «Scandinavian Star». Ho vil likevel ikkje gi opp vona om at dagens verdsorden kan endrast til noko betre.
Papiravisa