Woody går i barndommen
Det er sjeldan eit godt teikn når gamle folk berre mimrar om gamle dagar. Å vera gamal regissør er ikkje noko unntak.
Carolina (Juno Temple) kjem heim att til Coney Island etter eit havarert ekteskap.
Foto: Norsk Filmdistribusjon
Dramakomedie
Regi: Woody Allen
Wonder Wheel
Med: Kate Winslet, Justin Timberlake, Juno Temple, Jim Belushi
Kvardagen endrar seg for den overarbeidde servitøren Ginny (Winslet) og mannen hennar Humpty (Belushi) når dottera hans, Carolina (Temple), vender tilbake til Coney Island etter eit havarert ekteskap. Lyspunktet i tilværet til Ginny er den sjarmerande badevakta Mickey (Timberlake). Denne lukka står i fare for å verta kortvarig når unge, vakre Carolina kjem inn frå sidelinja.
Beina i sentiment
Nostalgi kan vera eit godt grep når det vert brukt heilhjarta og med ein tanke finesse. Når det berre består av klisjear og gule filter, verkar det som eit hastverksprosjekt, like rørande som bleiereklamar eller vekebladnoveller.
I sin 47. film snur han seg tilbake og mimrar skamlaust. Når Allen oppsøker sitt barndomsparadis på Coney Island, er det i full mundur med barbershopmusikk, barmfagre servitriser og ufarlege mafiamenn. Lite er så nærsynt som tilbakeblikk, og det femtitals-New York han presenterer, er like tannlaust som han sjølv hadde vore hadde han vore 82 år på femtitalet. No er ikkje sosial kommentering noko Allen har drive særskild mykje med nokosinne, og det hadde vore meir overraskande hadde han faktisk byrja med det no.
Stillstand
Woody Allen bryr seg ikkje om kva kritikarar meiner. Verre er det at kritikarar mindre og mindre bryr seg om kva han meiner. For no er han verkeleg i ferd med å stagnera. At han framleis får med seg stjerner som Kate Winslet til å spela hovudrolla, er imponerande, men forståeleg. Det samla livsverket hans – når det gjeld filmar, ikkje privatliv, vel å merka – vil stå seg trass i dei siste ti åra på tomgang. Winslet har fått den utakksame rolla som sytete, misnøgd kone utan anna enn dei bleikna draumane om å stå på scena. Ikkje rart Ginny tyr til kjønnslege distraksjonar når dei kjem i form av Justin Timberlake. At Mickey vil ha ei halvgamal dramadronning, er sjølvsagt knapt til å tru. Slikt er berre sannsynleg om ein snur på kjønna. Og akkurat det veit jo Woody Allen ein del om. Om du er fan, går du likevel på ingen måte glipp av noko om du ikkje får med deg Wonder Wheel på kino.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Dramakomedie
Regi: Woody Allen
Wonder Wheel
Med: Kate Winslet, Justin Timberlake, Juno Temple, Jim Belushi
Kvardagen endrar seg for den overarbeidde servitøren Ginny (Winslet) og mannen hennar Humpty (Belushi) når dottera hans, Carolina (Temple), vender tilbake til Coney Island etter eit havarert ekteskap. Lyspunktet i tilværet til Ginny er den sjarmerande badevakta Mickey (Timberlake). Denne lukka står i fare for å verta kortvarig når unge, vakre Carolina kjem inn frå sidelinja.
Beina i sentiment
Nostalgi kan vera eit godt grep når det vert brukt heilhjarta og med ein tanke finesse. Når det berre består av klisjear og gule filter, verkar det som eit hastverksprosjekt, like rørande som bleiereklamar eller vekebladnoveller.
I sin 47. film snur han seg tilbake og mimrar skamlaust. Når Allen oppsøker sitt barndomsparadis på Coney Island, er det i full mundur med barbershopmusikk, barmfagre servitriser og ufarlege mafiamenn. Lite er så nærsynt som tilbakeblikk, og det femtitals-New York han presenterer, er like tannlaust som han sjølv hadde vore hadde han vore 82 år på femtitalet. No er ikkje sosial kommentering noko Allen har drive særskild mykje med nokosinne, og det hadde vore meir overraskande hadde han faktisk byrja med det no.
Stillstand
Woody Allen bryr seg ikkje om kva kritikarar meiner. Verre er det at kritikarar mindre og mindre bryr seg om kva han meiner. For no er han verkeleg i ferd med å stagnera. At han framleis får med seg stjerner som Kate Winslet til å spela hovudrolla, er imponerande, men forståeleg. Det samla livsverket hans – når det gjeld filmar, ikkje privatliv, vel å merka – vil stå seg trass i dei siste ti åra på tomgang. Winslet har fått den utakksame rolla som sytete, misnøgd kone utan anna enn dei bleikna draumane om å stå på scena. Ikkje rart Ginny tyr til kjønnslege distraksjonar når dei kjem i form av Justin Timberlake. At Mickey vil ha ei halvgamal dramadronning, er sjølvsagt knapt til å tru. Slikt er berre sannsynleg om ein snur på kjønna. Og akkurat det veit jo Woody Allen ein del om. Om du er fan, går du likevel på ingen måte glipp av noko om du ikkje får med deg Wonder Wheel på kino.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Stig Amdam og Ragnhild Gudbrandsen spelar hovudrollene i stykket av August Strindberg.
Foto: Magnus Skrede / Den Nationale Scene
Krigen mellom kjønna
Dødsdansen er eit ekteskapsdrama der komikken får for stor plass, men spelestilane utfordrar kvarandre på interessant vis.
Kina fyrer på alle sylindrane: Ingen bygger ut så mykje kolkraft som kinesarane gjer. Biletet viser eit kolkraftverk i Dingzhou i Hebei-provinsen.
Foto: Ng Han Guan / AP / NTB
Ein straum av problem
Straumforbruket i verda aukar framleis raskare enn fornybar kraftproduksjon. Kolkraftverk skal varme kloden i mange år enno.
Nana rise-Lynum er redaktør i Norsk Barneblad.
Foto: Per Anders Todal
Å gi barn det dei ikkje veit at dei vil ha
Norsk Barneblad vart skipa i 1887 og har kome ut kvart år sidan. Sist helg fekk Nana Rise-Lynum Målprisen frå Noregs Mållag for innsatsen som redaktør.
Den såkalla hysjpengesaka mot Donald Trump er inne i andre veke i retten i New York.
Illustrasjon: Jane Rosenberg / Reuters
Høgt spel i New York
Straffesaka som no går føre seg mot Trump, er den han har størst sjanse til å verte frikjend i. Og vert han det, kan saka òg gje han fleire veljarar, seier kommentator Jan Arild Snoen.
Frå markeringa av den internasjonale kvinnedagen i Oslo sentrum.
Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB
Bollestad sprer myter og faktafeil
Vi må skille mellom hva som skal løses av abortloven, og hva som skal løses andre steder.
Papiravisa