Bok
Det makelause i kvar ting
Casper André Luggs dikt har eit framandarta uttrykk som fangar augeblikk i eineståande natur.
Casper André Lugg er ein etablert lyrikar med mange diktsamlingar bak seg.
Foto: Bonnier Norsk Forlag
Casper André Lugg har ein interessant epigraf, eller eit motto, i starten av den nye diktboka si. Det er eit vers av den engelske poeten Gerard Manly Hopkins (1844–1889): «Glory be to God for dappled things». På norsk vert det noko sånn som: «Ære være Gud for flekkete ting».
Dikta til Lugg ser ut til å vere i kontakt med fleire aspekt ved Hopkins lyriske skrifter. Og det kjem eg attende til.
Det makelause
Naturen er eit grunnmotiv i dei 37 nummererte dikta i den niande diktboka til Lugg. Ho har ein tittel beståande av eitt ord med sju stavingar: Tilhørighetstersklene. Dikta er korte, og ordsamansetjingane er eit karakteristisk trekk i diktsekvensane. Eg siterer dikt XXIX i sin heilskap: «syngende sanker/ vannbønn spiraler// og lysmunningen/ navnlig lukket// mens stemmene blandes/ i dennedagsstrømmen».
Ord, vatn og straum vert her førte saman. Og sansen for bokstavrim, s-en som kvervlar gjennom diktet, er særleg merkbar.
Dette er ikkje nødvendigvis ein avansert lyrikk, jamvel om formene kan verke framandarta. I staden for å tenkje at ein skal forstå diktet, går det an å tenkje at ein ser og opplever noko i retning av eit eineståande andletsuttrykk, ein fysiognomi, i møte med orda.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
