Frå matfatet
Lett å velje vekk
Vi skal ikkje gå mange år attende før ingen hadde høyrt om «barnematsnacks».
Glade born med graut: Slik vil vi gjerne ha det, men barnemat har vakse seg ut av grautskåla for lenge sidan.
Foto: Frank May / NTB
Eit lite menneske som skal lære å ete. Vegen vekk frå mjølk, frå å suge, til å ete, smake, tygge, svelgje – eit lite mirakel kvar gong, og ikkje noko lite ansvar for mange: Kva mat gjev vi?
Diskusjonen finst alt. Ikkje minst er han ein del av diskusjonen kring ultraprosessert mat, fordi mykje babymat er nettopp det: laga av næringsstoff som er plukka frå kvarandre og sette saman att for å gje den «optimale» starten. Sunnast, lettast, mest velsmakande, tryggast – det er mange val å ta og mange røyster å lytte til.
Helsevesenet seier ein ting, forskinga, influensarane og forståsegpåarane noko anna, barnet kanskje (mest truleg) noko heilt anna, lommeboka har si røyst i røyndommen, og kva med magekjensla til foreldra midt oppi det heile?
Det går an å seie at vi har gjort det unødvendig vanskeleg. Men noko er i alle fall temmeleg lett å velje vekk.
Forsvinn fort
Heile kategorien er temmeleg ny. Vi skal ikkje gå mange år attende før ingen hadde høyrt om «barnematsnacks». Men no er den tida over.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
