Frå matfatet
Bygg
Vi kan alle ete meir norsk gras.
Dette graset er kanskje ikkje så grønt, men det er desto meir næringsrikt og kan endåtil brukast som menneskemat.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Lat oss slå det fast: Menneske er grasetarar. Kvar gong vi tek oss ei skive, er vi grasetarar, kvar gong vi unner oss ein iskrem i sommarvarmen, kvar gong vi får eit brett sushi levert på døra, og kvar gong vi tek oss eit glas øl, er vi grasetarar og grasdrikkarar.
For gras er jo mykje meir enn berre timotei, plen og ugras. Blant dei økonomisk viktigaste grasplantene i verda er havre, rug, bygg, kveite, ris, mais, hirse, durra, sukkerrøyr, bambus, timotei og rapp, melder Wikipedia. Både vi og husdyra våre har nytta oss av gras sidan lenge før vi vart jordbrukarar.
Vi menneske vel oss jo litt andre delar av graset enn dyra gjer, då. Vi får ikkje så mykje næringsverdi ut av stengel og bladverk, men treng å få tørka og foredla frøa for å klare å nyttiggjere oss av grasfamilien til mat. Og resten, det som ikkje vi menneske klarar å ete, det gir vi til husdyra.
Eller var det ikkje heilt slik lenger?
Menneskemat
Noreg dyrkar gras. Det veit vi. Det graset som veks på bøen, går til drøvtyggarane, enten direkte på beite eller foredla i rundballar, siloar eller høystål. Så har vi altså gras som veks i åker òg. Dei åkrane kallar vi gjerne kornåkrar. Og det som veks her, det går vel til menneskemat?
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
