Litteratur
Ein mann av folket
Sjølv om Johannes Heggland gav ut 64 bøker og fleire sogespel i eit langt forfattarliv, meiner biografen hans at garden og naturen var det som stod han aller nærast.
Johannes Heggland (1919–2008) var forfattar, historikar, kulturarbeidar, gardbrukar og ordførar.
Foto: Jane C. Jünger / Lokalhistoriewiki
Med biografien Johannes Heggland. Dokumentarist og forteljar gir etnolog og førstekonservator ved Ryfylkemuseet Ernst Berge Drange nærbilete av eit forfattarliv som var både lengre og meir produktivt enn dei fleste.
Johannes Heggland (1919–2008) frå Tysnes i Sunnhordland tok til å skriva alt som 14-åring og la ikkje ned pennen før døden henta han, midt i arbeidet med det historiske tibandsverket Tusen vårar, ei krønike om liv og lagnad i Sunnhordland gjennom tusen år.
– Heggland var bonde i sinn og sjel, og det var det han ville vera. Tilknytinga til garden, som var det kjæraste han åtte, og historia og ætta var det viktigaste for han. Tysnesingane måtte alle ha ei attåtnæring, ingen kunne leva av garden åleine. Mange drog til sjøs, andre fór til Amerika. Ofte var det den yngste sonen som tok over garden, og Johannes var yngst av elleve. Men han måtte ha noko meir å leva av og la opp til at skriving skulle vera attåtnæringa hans. Han tok tidleg til å skriva, debuterte tidleg.
– Kva låg til grunn for den litterære skaparkrafta hans, som aldri syntest ta slutt?
– Han sa sjølv at ideane datt ned i hovudet på han heile tida. Stadig kjende han korleis han responderte på det han såg og det han sansa. Ofte kunne det vera ein detalj som fekk han til å sjå noko større.
– Korleis forstår du utsegna hans om at hadde det ikkje vore for Jens Tvedt, ville han ikkje blitt forfattar?
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
