Kommentar
Bygdehus treng heilårsfolk
Bustadpolitikk er nødvendig utanfor byane òg.
«Stor eiendom med 3 bygninger og båtstø», står det. På Finn.no, i salsannonsen for fritidsbustaden som vidare skryter av parkeringsplass, to stover, båtstø og «ca. 15 minutter med bil til Spangereid med butikk, bensinstasjon, hotell». Så langt, så godt, men så kjem det: «og et yrende folkeliv i sommermånedene».
I skrivande stund er det 4138 treff på «Fritidsbolig til salgs» hjå Finn.no. Kor mange av dei burde vore heilårsbustadar? Ein ting er Vestre Tangen Gård – ein «representativ eiendom med stor, nyere og innholdsrik bygningsmasse, stall, stor tomt med strandlinje» til 37 millionar – her har sjølv meklaren skjøna at det kan vere lurt å skrive at det kan søkast om bruksendring til heilårsbustad sjølv om noverande eigar har nytta eigedommen som feriehus. Ein annan ting er «Småbruk på ca. 19,7 mål – Usjenert – Flott utsikt utover dalen» til kr 990.000. Kvifor i alle dagar skal ikkje folk bruke kvardagane sine her?
Trua på oss sjølve
«Kort avstand til Oslo» står det i annonsane, og i det ligg implisitt at køyreturen til Oslo skal gå føre seg søndag kveld.
Kven har skulda for at det er slik? Er det rike byfolk som kjøper ut fattige bygdestakkarar? Prisane på fritidsbustader aukar: Ei gjennomsnittleg fjellhytte kosta 1,7 millionar kroner i februar, men talet på selde (og kjøpte) hytter har gått jamt ned dei siste to åra.
Kan det vere vi sjølve, vi som bur utanfor storbyane, som legg bustaden vår ut for sal og følger rådet frå meklaren om at marknaden er større – og det er godt mogleg prisen vert betre – om huset vert lagt ut som fritidsbustad, og ikkje vågar å selje oss som eit permanent livsval? Som ikkje har heilt trua på at byvande utanforståande kan bygge og bu i «fantastisk utsikt», «unike friluftsopplevelser» og «fascinerende dyre- og fugleliv tett innpå eiendommen» både sommar og vinter, i gode og vonde dagar?
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
