«Dersom vi skal forstå Magnus Lagabøte, må vi nytta kjelder frå tida då han levde.»
Steinhovudet er ein kopi av ein skulptur av Magnus Lagabøte, som heng i Stavanger domkyrkje. Fotografiet høyrer til utstillinga «Med lova i hand: Magnus Lagabøtes landslov, 1274–2024» på Nasjonalbiblioteket. Foto: Gorm K. Gaare/Nasjonalbiblioteket
Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no
Historie
Dersom vi skal forstå Magnus Lagabøte, må vi nytta kjelder frå tida då han levde.
Vi må vurdera dei ut frå tida då dei vart til, og vi må vere sjølvkritiske med omsyn til vår eiga tolking; det er fort gjort å harmonisere kjeldene ut frå det ein ønsker å finne.
Jørn Øyrehagen Sunde refererer berre til sekundærkjelder frå vår eiga tid når han i Dag og Tid 24. februar 2024 held fast ved påstanden sin om at Magnus Lagabøte var Noregs sjette Magnus-konge.
Mellom anna viser han til ei omdatering av ein notis i Gottskalks annalar.
Dei fyldige notisane i dei islandske annalane til presten Gottskalk for åra 1274–1276 skil seg ut. Det er semje om at dei er henta frå den uferdige Magnuss saga som Sturla Thordsson skreiv. Ingen har påstått at notisane er fullstendige om kva som hende det året. Vi kan difor ikkje bruke notisen for året 1275 som prov for at erkebiskop Jon Raude ikkje var til stades da kong Magnus vitja Frostatinget og Øyratinget. Sjølvsagt var han der, slik dei andre bispane var til stades på lagtinga i deira bispedøme da Landsloven vart lagd fram. Og sjølvsagt ønskte kong Magnus at erkebispen skulle delta i tinget, sjølv om fleire historikarar (meg sjølv medrekna) har meint at dei var i konflikt.
Olav-relikvien blei boren fram da vesle Eirik Magnusson vart teken til konge på Øyratinget. Den øvste vaktaren av den var erkebiskopen.
Eldbjørg Haug er professor emerita.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no
Historie
Dersom vi skal forstå Magnus Lagabøte, må vi nytta kjelder frå tida då han levde.
Vi må vurdera dei ut frå tida då dei vart til, og vi må vere sjølvkritiske med omsyn til vår eiga tolking; det er fort gjort å harmonisere kjeldene ut frå det ein ønsker å finne.
Jørn Øyrehagen Sunde refererer berre til sekundærkjelder frå vår eiga tid når han i Dag og Tid 24. februar 2024 held fast ved påstanden sin om at Magnus Lagabøte var Noregs sjette Magnus-konge.
Mellom anna viser han til ei omdatering av ein notis i Gottskalks annalar.
Dei fyldige notisane i dei islandske annalane til presten Gottskalk for åra 1274–1276 skil seg ut. Det er semje om at dei er henta frå den uferdige Magnuss saga som Sturla Thordsson skreiv. Ingen har påstått at notisane er fullstendige om kva som hende det året. Vi kan difor ikkje bruke notisen for året 1275 som prov for at erkebiskop Jon Raude ikkje var til stades da kong Magnus vitja Frostatinget og Øyratinget. Sjølvsagt var han der, slik dei andre bispane var til stades på lagtinga i deira bispedøme da Landsloven vart lagd fram. Og sjølvsagt ønskte kong Magnus at erkebispen skulle delta i tinget, sjølv om fleire historikarar (meg sjølv medrekna) har meint at dei var i konflikt.
Olav-relikvien blei boren fram da vesle Eirik Magnusson vart teken til konge på Øyratinget. Den øvste vaktaren av den var erkebiskopen.
Eldbjørg Haug er professor emerita.
Fleire artiklar
Laila Goody, Maria Ómarsdóttir Austgulen, Trond Espen Seim og John Emil Jørgenrud i nachspielet frå helvete som stykket til Edward Albee blir kalla.
Foto: Erika Hebbert
Sterkt om livsløgn og overleving
Gode skodespelarprestasjonar i intens kamp på liv og død.
Den nye statsministeren i Frankrike, Michel Barnier, blir klappa inn av den utgåande, Gabriel Attal, i ein seremoni på Hôtel Matignon i Paris 5. september.
Foto: Stephane De Sakutin / Reuters / NTB
Ny statsminister med gjeld, utan budsjett
No lyt alt skje raskt i fransk politikk for å avverje nye kriser.
Justis- og beredskapsminister Emilie Enger Mehl på veg til pressetreffet om motarbeiding av kriminalitet. Også statsminister Jonas Gahr Støre og finansminister Trygve Slagsvold Vedum deltok.
Foto: Thomas Fure / NTB
– No ser me effekten av færre politifolk
Det er mykje regjeringa kunne gjort som dei ikkje har gjort. Me er ikkje imponerte, seier Helge André Njåstad (FrP).
Den oppdaterte boka om rettens ironi er ei samling av tekstar frå Rune Slagstad gjennom førti år.
Foto: André Johansen / Pax Forlag
Jussen som styringsverktøy
Rettens ironi, no i fjerde og utvida utgåve, har for lengst blitt ein klassikar i norsk idé- og rettshistorie.
Finn Olstad har doktorgrad i historie og er tidlegare professor ved Seksjon for kultur og samfunn ved Noregs idrettshøgskule.
Foto: Edvard Thorup
Det nye klassesamfunnet
Finn Olstads nye bok er eit lettlese innspel til ei sårt tiltrengd innsikt i skilnaden mellom fakta og ideologi.
Papiravisa