Bommar på spikaren
Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no
Sluttreplikk
I dei fem åra eg redigerte Syn og Segn, varsla eg på siste sida i kvart nummer kva dato neste nummer kom frå trykkjeriet. Det kunne eg gjere fordi Gjøvik Trykkeri heldt nøye orden på kalender og klokke. Difor blei kvart nummer sendt ut den dagen som var varsla mange månader før.
I biografien om Finn-Erik Vinje hevdar Per E. Hem at Dagbladet fekk Tove Bulls artikkel om Vinje «kort tid før tidsskriftet ble distribuert». I Dag og Tid 26. april vrir Steinar Løberg dette til at Dagbladet «fikk teksten før han blei prenta». Begge spikrar det fast. Begge bommar på spikaren.
Det var tingarane som heldt bladet oppe og dermed var dei viktigaste lesarane. Difor skulle tingarane kunne lese det nyaste nummeret før det var i sal i bokhandlar og kioskar. I 1980-åra var dette mogleg av di Posten framleis gjekk med post.
Syn og Segn nr. 3 1988 kom frå trykkjeriet 16. september. Først då bladet med Bulls artikkel om Vinje var på veg til lesarane den dagen, fekk Dagbladet det trykte nummeret i hende.
Ein bagatell? Ikkje når biograf Hem trur han veit, og støtteskrivar Løberg veit noko som berre han trur. Tankane mine går til Finn-Erik Vinje, som blir utsett for slikt slums.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no
Sluttreplikk
I dei fem åra eg redigerte Syn og Segn, varsla eg på siste sida i kvart nummer kva dato neste nummer kom frå trykkjeriet. Det kunne eg gjere fordi Gjøvik Trykkeri heldt nøye orden på kalender og klokke. Difor blei kvart nummer sendt ut den dagen som var varsla mange månader før.
I biografien om Finn-Erik Vinje hevdar Per E. Hem at Dagbladet fekk Tove Bulls artikkel om Vinje «kort tid før tidsskriftet ble distribuert». I Dag og Tid 26. april vrir Steinar Løberg dette til at Dagbladet «fikk teksten før han blei prenta». Begge spikrar det fast. Begge bommar på spikaren.
Det var tingarane som heldt bladet oppe og dermed var dei viktigaste lesarane. Difor skulle tingarane kunne lese det nyaste nummeret før det var i sal i bokhandlar og kioskar. I 1980-åra var dette mogleg av di Posten framleis gjekk med post.
Syn og Segn nr. 3 1988 kom frå trykkjeriet 16. september. Først då bladet med Bulls artikkel om Vinje var på veg til lesarane den dagen, fekk Dagbladet det trykte nummeret i hende.
Ein bagatell? Ikkje når biograf Hem trur han veit, og støtteskrivar Løberg veit noko som berre han trur. Tankane mine går til Finn-Erik Vinje, som blir utsett for slikt slums.
Fleire artiklar
Abid Raja er advokat og Venstre- politikar.
Foto: Lina Hindrum
Det trugande utanforskapet
På sitt beste er Vår ære og vår frykt historia om ei integrering på retur og ei kraftig åtvaring om kva som kan skje som følgje av det.
Fargerikt om tolsemd
Me får garantert høyra meir til komponisten Eilertsen.
Birger Emanuelsen har skrive både romanar, essay og sakprosa etter debuten i 2012.
Foto: Christopher Helberg
Endringar til godt og vondt
Birger Emanuelsen skriv om folk slik at ein trur på det.
Me drog til månen av di det var teknologisk mogleg. Eit strålande døme på det teknologiske imperativet. Her vandrar astronaut Buzz Aldrin frå Apollo 11 rundt og les sjekklista si på venstre arm på ekte ingeniørvis.
Kjelde: Nasa
Teknologisk imperativ!
«Birkebeinerne på ski over fjellet med kongsbarnet».
Foto: Morten Henden Aamot
Eit ikonisk stykke kunst er kome heim
Medan gode krefter arbeider for å etablere eit museum for kunstnarbrørne Bergslien på Voss, har den lokale sparebanken sikra seg ein originalversjon av eit hovudverk av målaren Knud Bergslien.
Papiravisa