Rune Mandelid er verd å merka seg.
Fusion
RUNE MANDELID:
Spaceship Earth
Rune Mandelid, gitar, piano; John Lilja, bass; Ståle Birkeland, trommer, perkusjon; Victoria Sørlie Folkedal, fiolin; Hanna Nicoline Moland og Zane Kalina, bratsj; Ellen Martine Gismervik, cello.
RUCECD001
Rune Mandelid er ein gitarist, vokalist og komponist frå Voss som for tida er busett i Sandnes. Som artist må han vel kunna seiast å vera litt av ein einstøing. Han jobbar stort sett med eigne prosjekt. Spaceship Earth har han jobba med i fem år, hevdar han på si eiga heimeside. Mandelid har gjort godt arbeid i alle stadia av prosessen. Han har skrive alle ti låtane med tekstar til. I tillegg har han gjort eit stort etterarbeid i heimestudio med pålegg av både vokal og gitar.
Nettopp produksjonen er den sterkaste sida ved dette prosjektet. Det heile er gjennomarbeidt og forseggjort. Tematikken i tekstane dreiar seg om å sjå mennesket og mange menneskelege aktivitetar i eit kosmisk perspektiv. På sitt beste er Mandelid både poetisk og fleirtydig.
Musikalsk og vokalt hentar han inspirasjon frå mellom andre David Bowie og «sambygdingen» Thomas Dybdahl. Fleire låtar har ein distinkt, mollstemd karakter, sjølv om det ikkje er allsongmateriale.
Lilja og Birkeland gjer ein super kompjobb heile vegen, og strykekvartetten er ofte og effektivt til stade. Dei er arrangerte og miksa nydeleg inn i lydbiletet. Mandelid har laga eit heilstøypt produkt, sjølv om ikkje alle låtane er like minneverdige.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans kulturarbeidar og fast plate-
meldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Fusion
RUNE MANDELID:
Spaceship Earth
Rune Mandelid, gitar, piano; John Lilja, bass; Ståle Birkeland, trommer, perkusjon; Victoria Sørlie Folkedal, fiolin; Hanna Nicoline Moland og Zane Kalina, bratsj; Ellen Martine Gismervik, cello.
RUCECD001
Rune Mandelid er ein gitarist, vokalist og komponist frå Voss som for tida er busett i Sandnes. Som artist må han vel kunna seiast å vera litt av ein einstøing. Han jobbar stort sett med eigne prosjekt. Spaceship Earth har han jobba med i fem år, hevdar han på si eiga heimeside. Mandelid har gjort godt arbeid i alle stadia av prosessen. Han har skrive alle ti låtane med tekstar til. I tillegg har han gjort eit stort etterarbeid i heimestudio med pålegg av både vokal og gitar.
Nettopp produksjonen er den sterkaste sida ved dette prosjektet. Det heile er gjennomarbeidt og forseggjort. Tematikken i tekstane dreiar seg om å sjå mennesket og mange menneskelege aktivitetar i eit kosmisk perspektiv. På sitt beste er Mandelid både poetisk og fleirtydig.
Musikalsk og vokalt hentar han inspirasjon frå mellom andre David Bowie og «sambygdingen» Thomas Dybdahl. Fleire låtar har ein distinkt, mollstemd karakter, sjølv om det ikkje er allsongmateriale.
Lilja og Birkeland gjer ein super kompjobb heile vegen, og strykekvartetten er ofte og effektivt til stade. Dei er arrangerte og miksa nydeleg inn i lydbiletet. Mandelid har laga eit heilstøypt produkt, sjølv om ikkje alle låtane er like minneverdige.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans kulturarbeidar og fast plate-
meldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Teikning: May Linn Clement
Å forveksla aggressor med forsvarar
«Etter at Putin kom til makta hausten 1999, har Russland ført ei heil rad med krigar.»
Den nyfødde kalven.
Foto: Hilde Lussand Selheim
Ei ny Ameline er fødd
Vårsøg – også kalla Tripso sidan ho var så skvetten som ung, spissa øyro for ingenting og trippa med beina inn og ut av fjøset – fekk ein ny kalv natt til 13. mai.
Emma (Fanny L. Bornedal) arbeider som nattevakt ved rettsmedisinsk institutt, der foreldra i si tid vart utsette for drapsforsøk.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkeleg skuffande
Likte du Nattevakten, kjem du ikkje til å elska Nattevakten: Demoner går i arv, dersom det var det du håpte på.
Som låtskrivar er Jessica Pratt meir oppteken av stemningar enn forteljingar, meiner Øyvind Vågnes.
Foto: Samuel Hess
Mindre er meir
Den nye plata til Jessica Pratt, Here in the Pitch, er hennar beste så langt.
Blaz (Aristote Luyindula) (t.v.) har ikkje stor tiltru til systemet, men aktivisten Haby (Anta Diaw) kjempar for å forbetre tilhøva i den falleferdige bustadblokka deira.
Foto: Laurent le Crabe
Oppussinga
Ladj Ly lenar seg mot melodrama etter ein rå debut.
Papiravisa