Lettbeint og fengjande
Thomas Fonnesbæk og Morten Lund bidreg sterkt til eit vellukka album frå Nicolai Majland.
Jazz
Nicolai Majland Trio:
Welcome
Nicolai Majland, piano; Thomas Fonnesbæk, bass; Morten Lund, trommer.
AMP Music & Records
Easy listening kling odiøst i jazzkrinsar, like odiøst som trekkspeljazz og Kenny G, men det er ikkje til å koma forbi at mykje jazz som har eit udiskutabelt kvalitetsstempel, er lett å lika frå byrjinga.
Dette var det enkle resonnementet som melde seg ved første gjennomhøyring av den danske pianisten Nicolai Majlands ferske utgjeving Welcome.
Musikken kan kategoriserast som melodiøs mainstream med Bill Evans og Keith Jarrett som tydelege inspirasjonskjelder. Av aktive nordiske jazztrioar kan dei minna om Espen Eriksen Trio, spesielt når dei er på det mest lyriske og melodiøse, men i raskare tempo, mellom anna i «Off Road Blues», er den amerikanske slektskapen tydelegare.
Majland, som gav ut den førre plata si, Leaving and Believing, i 2015 med popsongar som «Alfie» og «Fool on the Hill», serverer her ti originalkomposisjonar. Det gjer det heile meir interessant. Fleirtalet av låtane er melodiøse, harmonisk enkle og i medium tempo. Trioen har kome skikkeleg på innsida av komposisjonane og har jobba mykje med arrangementa.
Fonnesbæk og Lund er heller ikkje kva som helst slags komp. Dei fyller komprolla med glitrande fargelegging, diskré sving og drivande groove. Dei improviserte partia er sterkt avgrensa, men Fonnesbæk og Lund skin også her – dei få gongene dei får sjansen. Vakkert, men langt frå banebrytande.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Nicolai Majland Trio:
Welcome
Nicolai Majland, piano; Thomas Fonnesbæk, bass; Morten Lund, trommer.
AMP Music & Records
Easy listening kling odiøst i jazzkrinsar, like odiøst som trekkspeljazz og Kenny G, men det er ikkje til å koma forbi at mykje jazz som har eit udiskutabelt kvalitetsstempel, er lett å lika frå byrjinga.
Dette var det enkle resonnementet som melde seg ved første gjennomhøyring av den danske pianisten Nicolai Majlands ferske utgjeving Welcome.
Musikken kan kategoriserast som melodiøs mainstream med Bill Evans og Keith Jarrett som tydelege inspirasjonskjelder. Av aktive nordiske jazztrioar kan dei minna om Espen Eriksen Trio, spesielt når dei er på det mest lyriske og melodiøse, men i raskare tempo, mellom anna i «Off Road Blues», er den amerikanske slektskapen tydelegare.
Majland, som gav ut den førre plata si, Leaving and Believing, i 2015 med popsongar som «Alfie» og «Fool on the Hill», serverer her ti originalkomposisjonar. Det gjer det heile meir interessant. Fleirtalet av låtane er melodiøse, harmonisk enkle og i medium tempo. Trioen har kome skikkeleg på innsida av komposisjonane og har jobba mykje med arrangementa.
Fonnesbæk og Lund er heller ikkje kva som helst slags komp. Dei fyller komprolla med glitrande fargelegging, diskré sving og drivande groove. Dei improviserte partia er sterkt avgrensa, men Fonnesbæk og Lund skin også her – dei få gongene dei får sjansen. Vakkert, men langt frå banebrytande.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Stillinga i VM-kampen mellom Ding Liren og Gukesh var 4–4 etter 8 av 14 parti.
Foto: Eng Chin An / FIDE
Sjakken lever vidare som eit kuriosum og freak-show, noko som passar meg ganske bra i denne spalta, skriv Atle Grønn.
Når den ambisiøse kokken Almut (Florence Pugh) møter nyskilde Tobias (Andrew Garfield), endrar livet seg for alltid.
Foto: Ymer Media
At eg tek til tårene, betyr ikkje at eg elskar We Live in Time.
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.