Ungdomsfilm i tidsmaskin
Skal dere gå allerede? er tematisk som åttitalet, filmatisk som tidleg på totusentalet og til saman ei rar blanding av hjartevarme og sosialrealisme.
Nicole Madeleine spelar den unge Elin, som har vore utsett for omsorgssvikt og har eit fengselsopphald i bagasjen.
Foto: Freedom from fear AS
Drama, komedie
Regi: Mona J. Hoel
Skal dere gå allerede?
Med: Nicole Madeleine, Raymond Lorentzen, Mattias Cantzler
Kinofilm
Unge Elin (Nicole Madeleine) skal flytta inn i ei leilegheit som faren har kjøpt etter press frå barnevernet. Dei to klønete karane Raymond (Lorentzen) og Mattias (Cantzler) søkjer jobblukka som målarar i hovudstaden, og sidan Elin treng å få fiksa dei gusjegrøne veggane, tek dei på seg oppdraget trass i lusebetaling frå den kjipe faren hennar.
Virring
Det mest forvirrande i starten er ikkje den virrande kameraføringa, men kvifor regissør, manusforfattar og fotograf Mona J. Hoel har brukt så låg oppløysing. Ingen mobilkamera har vore så dårlege det siste tiåret. Også stilen til Elin er genuint avleggs, med tynt nappa augebryn, kvit magetopp og vide dansebukser – til og med eggekartongen er gamaldags.
Ah, Hoel har klypt saman materiale ho filma i 2008! får eg googla meg til i etterkant. Problemstillingane med å vera ungdom på skråplanet er kanskje tidlaus, men for meg bidreg dei filmatiske grepa berre til at Skal dere gå allerede? verkar datert på fleire måtar. For dei som vaks opp med Pelle og Proffen-duoen til Ingvar Ambjørnsen, blir det noko Døden på Oslo S over det heile. Men det var kanskje meininga? Eg vart iallfall mint på kor vanleg syn utslåtte narkomane på den berømte Plata utanfor nettopp sentralbanestasjonen var for berre ti–tolv år sidan, og kor fort ein gløymer.
Så 2000-talet
Filmen fungerer såleis godt til ettertanke og som mimrefilm for meg, men eg har mistanke om at det er fordi eg henger meg opp i klesstilen og sosiolekten til Elin og venene som er så ettertrykkeleg gatete og tidstypisk. Det er opplagde komiske element med dei to målarkameratane, som på sitt sjarmerande amatørvis set i gang med riving av tak og tapet. Nordnorske Raymond og svenske Mattias skal heilt tydeleg vera filmens comic relief, men også humoren verkar datert.
Eg får vibbar til filmane til Josef Fares (mest kjent for Jalla Jalla og Kopps), som var pop nokre år før Hoel spelte inn sin film. Samanlikninga står seg faktisk ikkje så verst, då filmane til Fares har ein djup varme i karakterane som også Hoel lukkast med å få fram, sjølv om dialogen mellom Mattias og Raymond framstår for konstruert til å flyta heilt.
Eg forstår at Hoel har hatt lyst å ferdigstilla prosjektet sitt frå 2008, men eg klarar ikkje rista av meg spørsmålet om kven dette er meint for. Som ungdomsfilm vil han ikkje kunna appellera, då ingen er meir kritiske til tidskoloritt enn ungdommane, og som vaksenfilm blir han for banal. Dei fleste kan setja pris på og bli rørte av den enkle, godsinna historia om dei jordnære karane som forbarmar seg over den vanskelegstilte jenta, utan baktankar og skumle hensikter. Dette kombinert med umoderne kulissar og foreviga med avdanka mobilutstyr klarar ikkje overtyda meg om kva som er intensjonen bak Skal dere gå allerede?. Så eg sit i grunnen framleis og er litt forvirra.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Drama, komedie
Regi: Mona J. Hoel
Skal dere gå allerede?
Med: Nicole Madeleine, Raymond Lorentzen, Mattias Cantzler
Kinofilm
Unge Elin (Nicole Madeleine) skal flytta inn i ei leilegheit som faren har kjøpt etter press frå barnevernet. Dei to klønete karane Raymond (Lorentzen) og Mattias (Cantzler) søkjer jobblukka som målarar i hovudstaden, og sidan Elin treng å få fiksa dei gusjegrøne veggane, tek dei på seg oppdraget trass i lusebetaling frå den kjipe faren hennar.
Virring
Det mest forvirrande i starten er ikkje den virrande kameraføringa, men kvifor regissør, manusforfattar og fotograf Mona J. Hoel har brukt så låg oppløysing. Ingen mobilkamera har vore så dårlege det siste tiåret. Også stilen til Elin er genuint avleggs, med tynt nappa augebryn, kvit magetopp og vide dansebukser – til og med eggekartongen er gamaldags.
Ah, Hoel har klypt saman materiale ho filma i 2008! får eg googla meg til i etterkant. Problemstillingane med å vera ungdom på skråplanet er kanskje tidlaus, men for meg bidreg dei filmatiske grepa berre til at Skal dere gå allerede? verkar datert på fleire måtar. For dei som vaks opp med Pelle og Proffen-duoen til Ingvar Ambjørnsen, blir det noko Døden på Oslo S over det heile. Men det var kanskje meininga? Eg vart iallfall mint på kor vanleg syn utslåtte narkomane på den berømte Plata utanfor nettopp sentralbanestasjonen var for berre ti–tolv år sidan, og kor fort ein gløymer.
Så 2000-talet
Filmen fungerer såleis godt til ettertanke og som mimrefilm for meg, men eg har mistanke om at det er fordi eg henger meg opp i klesstilen og sosiolekten til Elin og venene som er så ettertrykkeleg gatete og tidstypisk. Det er opplagde komiske element med dei to målarkameratane, som på sitt sjarmerande amatørvis set i gang med riving av tak og tapet. Nordnorske Raymond og svenske Mattias skal heilt tydeleg vera filmens comic relief, men også humoren verkar datert.
Eg får vibbar til filmane til Josef Fares (mest kjent for Jalla Jalla og Kopps), som var pop nokre år før Hoel spelte inn sin film. Samanlikninga står seg faktisk ikkje så verst, då filmane til Fares har ein djup varme i karakterane som også Hoel lukkast med å få fram, sjølv om dialogen mellom Mattias og Raymond framstår for konstruert til å flyta heilt.
Eg forstår at Hoel har hatt lyst å ferdigstilla prosjektet sitt frå 2008, men eg klarar ikkje rista av meg spørsmålet om kven dette er meint for. Som ungdomsfilm vil han ikkje kunna appellera, då ingen er meir kritiske til tidskoloritt enn ungdommane, og som vaksenfilm blir han for banal. Dei fleste kan setja pris på og bli rørte av den enkle, godsinna historia om dei jordnære karane som forbarmar seg over den vanskelegstilte jenta, utan baktankar og skumle hensikter. Dette kombinert med umoderne kulissar og foreviga med avdanka mobilutstyr klarar ikkje overtyda meg om kva som er intensjonen bak Skal dere gå allerede?. Så eg sit i grunnen framleis og er litt forvirra.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
For meg bidreg dei filmatiske grepa berre til at Skal dere gå allerede? verkar datert på fleire måtar.
Fleire artiklar
Erlend Viken har med seg Marius Graff (t.v.) og Sondre Meisfjord i trioen.
Pressefoto
Urban Viken
Erlend Viken Trio med gjester byr på kreativitet.
Carl Reinecke (1824–1910) var Edvard Griegs lærar i Leipzig.
Nordisk tone
Carl Reineckes symfoni Håkon Jarl har kraftfull patos.
Skodespelar Svein Tindberg flettar saman eigne barndomserfaringar med 4000 år gamle forteljingar frå Bibelen.
Foto: Marcel Leliënhof
Høgaktuelle forteljingar frå Midtausten
Trur vi Bibelen er ei utdatert bok, tek vi feil. Svein Tindberg syner korleis gamle jødisk-kristne soger talar til vår eksistens no når bombene fell mellom folkeslag.
Foto: Dag Aanderaa
Pyntesjuke og luksuslov
Christian Kvart ville styre pynten, krydderet og konfekten.
Miridae, ei bladtege med oval form.
Foto: via Wikimedia Commons
Levande innsikt om døyande insekt
Ein optimistisk tone råder i ei tettpakka faktabok om dystre utsikter for insekta.