Wakka Wakka

Konsept og regi:
Kirjan Waage og Gwendolyn Warnock

The Immortal Jellyfish Girl                                        

Vinterlysfestivalen i Mo i Rana

Wakka Wakka er forlengst etablert internasjonalt og her heime som eit dokketeaterkompani på toppnivå. Dei lagar framsyningar både for born og for vaksne. Kompaniet, med norske Kirjan Waage som leiar, dokkemakar og dokkeførar, har base i New York og Oslo, og har laga dei fem siste produksjonane sine i samarbeid med Figurteatret i Nordland (i Stamsund).

Seriøse tema

Kompaniet speler på engelsk, og dei har vitja fleire norske byar med framsyningane sine. Historia om den udøyelege Jellyfish Girl (manetjenta) er andre del av ein økologisk science-fiction-serie, Animalia-trilogien, som byrja med Animal R.I.O.T og skal avsluttast med Day of the Dead Animals.

Produksjonane til Wakka Wakka er aldri rein underhaldning, men likevel meir underhaldande enn det meste du ser på ei scene. Dei tek alltid opp seriøse tema, som klimakrise og økosamanbrot i dette tilfellet, men utan å preike eller heve peikefingeren. I staden skildrar dei stoda gjennom action og ved hjelp av humoristiske, burleske og til dels rabiate verkemiddel. Publikum får aldri høve til å keie seg.

Dokkene dei nyttar, mange i full menneskestorleik, er forseggjorde, har ein tydeleg personlegdom og blir førte av svært profesjonelle dokkeførarar. Likeins er scenografien teknisk avansert og bidreg slik til å skape eit framtidssamfunn anno 2255. I The Immortal Jellyfish Girl møter vi ein maskert og komisk forteljar (Kirjan Waage) og fem anonyme dokkeførarar.

Framtidshåp

Situasjonen er dyster. Store delar av kloden er døde soner, der vilkåra for organisk liv er lik null. Også utanfor desse sonene er stoda kritisk; artar døyr ut og total utsletting trugar. Her kjempar to krefter om makta – Homo tecnalis (teknologisk modifiserte menneske) og Homo animalis. Dei sistnemnde er «dei gode», men dei naturøydeleggjande «teknokratane» er i ferd med å erobre all makt.

Framtidshåpet ligg i eit underjordisk laboratorium midt i den døde sona, der ein gammal vitskapsmann arbeider med ein hemmeleg plan for å berge heile det naturlege økosystemet. Men det føreset at den destruktive menneskeætta blir utsletta. Dotter hans, manetjenta Aurelia, er nøkkelen til løysinga, men det veit ho ikkje sjølv – noko som utløyser ymse problem.

Wakka Wakka har som mål å lage framsyningar som er dristige, eineståande og uføreseielege. Det har dei makta denne gongen òg. Her kombinerer dei fysisk teater, masketeater og figurteater i eit samspel fullt av fart og overskot, og der dei som noko heilt naturleg blandar sjangrar og stilartar. Resultatet er framsyningar som verkar kaotiske i forma, men som med virtuost handtert dokkespel og munter språkleik skaper ei kompleks, men fullt forståeleg historie.

Jan H. Landro

Jan H. Landro er forfattar og journalist og fast teatermeldar i Dag og Tid.