JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

TeaterMeldingar

Trettiårskrigen på kaféteater

Det harske antikrigsstykket rammar enno, men her er det òg forvirrande.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Laila Goody i rolla som Mor Courage.

Laila Goody i rolla som Mor Courage.

Foto: Øyvind Eide

Laila Goody i rolla som Mor Courage.

Laila Goody i rolla som Mor Courage.

Foto: Øyvind Eide

2536
20211008
2536
20211008

Nationaltheatret, Amfiscenen:

Berthold Brecht:

Mor Courage

Omsett av Øyvind Berg
Omarbeidd av Runar Hodne og Hege Randi Tørresen
Regi: Runar Hodne
Scenografi og kostyme:
Erlend Birkeland
Musikalsk leiing:
Per Christian Revholt

Berthold Brecht hadde like før krigen ei grell og klår melding til verda med stykket om Mor Courage, den ambivalente kona som vil både verje ungane sine mot krigen og tene pengar på han, bruke krigen som levebrød.

Det er trass i den antisentimentale grunnstammen eit særs gripande stykke, og det kan ofte gjere oss rørte, paradoksalt nok, for det var jo det Brecht nett ikkje ville. Han ville ha publikum opprørte. Ikkje rørte. Alle oppsetjingar av stykket må ta stilling til det dilemmaet. Kor mykje framandgjering kan publikum tole – og skjøne?

Originalmusikk

Nationaltheatret har denne gongen valt Paul Dessaus originalmusikk til stykket. Det gjev framsyninga ei rank ryggrad, for skodespelarane meistrar faktisk å integrere dei melodisk ulogiske songane i rollene. Det imponerer.

Kva så med det visuelle uttrykket? I eit så pass nøkternt stykke bør ein jo helst ikkje fortape seg i realistisk illusjon. Likevel verkar det å dra det litt langt å la stykket gå føre seg i eit kaféteater, der vi åskodarane sit ved småbord med lamper på. Kjenner ein seg forplikta til å hinte til det dekadente Berlin, berre av di det er Brecht og musikkteater? Her føler vi vel at framandgjeringa blir så langstrakt at vi mest mister tråden i handlinga.

Stykket skal i tillegg, ifølge førehandsomtalene, innebere både brei folkekomedie og alvorleg drama. Den alvorlege dramabiten sit godt, men folkekomedien blir valen og tvungen, truleg av di han vantar jovial publikumsappell. Dei galgenhumoristiske replikkane vert stort sett hengande i lufta.

Eldsprakande energi

Spelemessig er det mykje å glede seg over, sjølv om Laila Goody i tittelrolla nok manglar det vesle sneven av kynisme. Hennar Courage-kjerring er først og fremst ei desperat mor. Som det er ho til gjengjeld fullt overtydande. Det er òg tøff og eldsprakande energi over figurane til Erland Bakker som feltpresten, Jan Sælid som kokken og Mariann Hole som den desillusjonerte Yvette. Helene Naustdal Bergsholm er uttrykksfull som den stumme dottera Kattrin.

Det er absolutt kraft over Mor Courage denne gongen, men eit endå enklare uttrykk kunne gjeve eit endå sterkare inntrykk.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Nationaltheatret, Amfiscenen:

Berthold Brecht:

Mor Courage

Omsett av Øyvind Berg
Omarbeidd av Runar Hodne og Hege Randi Tørresen
Regi: Runar Hodne
Scenografi og kostyme:
Erlend Birkeland
Musikalsk leiing:
Per Christian Revholt

Berthold Brecht hadde like før krigen ei grell og klår melding til verda med stykket om Mor Courage, den ambivalente kona som vil både verje ungane sine mot krigen og tene pengar på han, bruke krigen som levebrød.

Det er trass i den antisentimentale grunnstammen eit særs gripande stykke, og det kan ofte gjere oss rørte, paradoksalt nok, for det var jo det Brecht nett ikkje ville. Han ville ha publikum opprørte. Ikkje rørte. Alle oppsetjingar av stykket må ta stilling til det dilemmaet. Kor mykje framandgjering kan publikum tole – og skjøne?

Originalmusikk

Nationaltheatret har denne gongen valt Paul Dessaus originalmusikk til stykket. Det gjev framsyninga ei rank ryggrad, for skodespelarane meistrar faktisk å integrere dei melodisk ulogiske songane i rollene. Det imponerer.

Kva så med det visuelle uttrykket? I eit så pass nøkternt stykke bør ein jo helst ikkje fortape seg i realistisk illusjon. Likevel verkar det å dra det litt langt å la stykket gå føre seg i eit kaféteater, der vi åskodarane sit ved småbord med lamper på. Kjenner ein seg forplikta til å hinte til det dekadente Berlin, berre av di det er Brecht og musikkteater? Her føler vi vel at framandgjeringa blir så langstrakt at vi mest mister tråden i handlinga.

Stykket skal i tillegg, ifølge førehandsomtalene, innebere både brei folkekomedie og alvorleg drama. Den alvorlege dramabiten sit godt, men folkekomedien blir valen og tvungen, truleg av di han vantar jovial publikumsappell. Dei galgenhumoristiske replikkane vert stort sett hengande i lufta.

Eldsprakande energi

Spelemessig er det mykje å glede seg over, sjølv om Laila Goody i tittelrolla nok manglar det vesle sneven av kynisme. Hennar Courage-kjerring er først og fremst ei desperat mor. Som det er ho til gjengjeld fullt overtydande. Det er òg tøff og eldsprakande energi over figurane til Erland Bakker som feltpresten, Jan Sælid som kokken og Mariann Hole som den desillusjonerte Yvette. Helene Naustdal Bergsholm er uttrykksfull som den stumme dottera Kattrin.

Det er absolutt kraft over Mor Courage denne gongen, men eit endå enklare uttrykk kunne gjeve eit endå sterkare inntrykk.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Foto: Jim Watson / AFP / NTB

Samfunn

Trump ord for ord

Kva seier Trump på folkemøta? For å få eit inntrykk av kva han vil formidla til møtelyden, trykkjer vi den første delen av talen han heldt i vippestaten Michigan førre helg.

Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Foto: Jim Watson / AFP / NTB

Samfunn

Trump ord for ord

Kva seier Trump på folkemøta? For å få eit inntrykk av kva han vil formidla til møtelyden, trykkjer vi den første delen av talen han heldt i vippestaten Michigan førre helg.

Sunniva M. Roligheten debuterte som romanforfattar i 2022. Boka som kjem ut no, har ho skrive saman med Daniel A. Wilondja.

Sunniva M. Roligheten debuterte som romanforfattar i 2022. Boka som kjem ut no, har ho skrive saman med Daniel A. Wilondja.

Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss

BokMeldingar
Odd W. Surén

Orda mellom oss

Sunniva M. Roligheten, Daniel A. Wilondja og Google Translate har saman skrive ein fascinerande tekstkollasj.

Teikning: May LInn Clement

Ord om språkKunnskap
Kristin Fridtun

«Blokk har vore nytta om stabben folk vart halshogne på.»

Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.

Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.

Foto: Ole Berg-Rusten / NTB

Samfunn
Eva Aalberg Undheim

Eit spørsmål om kontroll

I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Foto: Dustin Chambers / Reuters / NTB

UtanriksSamfunn

Overkorrigeringa

NEW YORK: Mark Lilla fekk enorm merksemd for sin diagnose av presidentvalet i USA i 2016. Eg oppsøker han for å få oppdaterte psykologiseringar av den amerikanske folkesjela anno 2024.

Ida Lødemel Tvedt
Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Foto: Dustin Chambers / Reuters / NTB

UtanriksSamfunn

Overkorrigeringa

NEW YORK: Mark Lilla fekk enorm merksemd for sin diagnose av presidentvalet i USA i 2016. Eg oppsøker han for å få oppdaterte psykologiseringar av den amerikanske folkesjela anno 2024.

Ida Lødemel Tvedt

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis