Det Vestnorske Teateret

Maria Gripe:

Tordivelen flyg i skumringa

Omsett av Solrun Toft Iversen; dramatisering og regi: Miriam Prestøy Lie; scenografi og kostyme: Tora Troe; komposisjon/lyd: Selma Frida Stang; lys- og videodesign: Silje Grimstad

Denne skrekkromantiske 70-talsklassikaren, først skriven som høyrespel og så gitt bokform, høyrer til den delen av Maria Gripes forfattarskap som blir karakterisert som allalderlitteratur. Og framsyninga tek vare på dette, her er noko for både vaksen og ung.

Sjeldan ser ein scenografi og lys/video vere nærast avgjerande for ein teatersuksess, men utan det Tora Troe og Silje Grimstad har skapt på scenen, ville denne framsyninga blitt noko heilt anna. Og neppe betre. Likeins er Selma Frida Stangs nykomponerte musikk med på å lyfte sluttresultatet. Saman bidreg desse til den undringa boka er så rik på.

Historia er ei blanding av notid og fortid, røyndom og overnaturlege innslag, kvardag og kjærleik. Men det spørst om ikkje Miriam Prestøy Lie skulle ha skore meir ned på dei mange elementa, for no blir dette stundom litt for heseblesande og til dels uoversiktleg (sjølv for ein som har lese boka).

Dei tre ungdommane Annika (Anne Wiig), Jonas (Jonas Skjelde) og David (Petter Winther) kjem ved eit tilfelle ut for eit mysterium knytt til ein gammal villa og ein fleire hundre år gammal tragedie. Det utløyser heftig aktivitet både i og utanfor villaen, etter kvart også på den lokale kyrkjegarden i den fiktive småbyen Ringaryd i svenske Småland.

Den tre etasjes villaen syner seg som skapt for mysteriet, rikt utstyrt med ymse rom og vindauge – og ein intelligent (?) plante. Lyssetjinga syter òg for verknadsfullt skuggespel. Dei tre i hovudrollene leverer eit fint samspel og gode einskildprestasjonar.

Jan H. Landro

Jan H. Landro er journalist, forfattar og fast skribent
i Dag og Tid.