JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

TeaterMeldingar

Scener frå det verkelege livet

Vibeke Flesland Havre får fram noko av alt det som skjuler seg bak arbeidsløyse og NAV-vandring.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Frå venstre Johanne Magnus, Marco Sabatino, Roy Tore Skaar og Vegard Sandnes Larsen på scena i stykket til Vibeke Flesland Havre.

Frå venstre Johanne Magnus, Marco Sabatino, Roy Tore Skaar og Vegard Sandnes Larsen på scena i stykket til Vibeke Flesland Havre.

Foto: DNS

Frå venstre Johanne Magnus, Marco Sabatino, Roy Tore Skaar og Vegard Sandnes Larsen på scena i stykket til Vibeke Flesland Havre.

Frå venstre Johanne Magnus, Marco Sabatino, Roy Tore Skaar og Vegard Sandnes Larsen på scena i stykket til Vibeke Flesland Havre.

Foto: DNS

3130
20190607
3130
20190607

Den Nationale Scene, Lille Scene

Vibeke Flesland Havre:

NAV betaler

Regi: Vibeke Flesland Havre
Dramaturgi: Åste Marie Bjerke
Scenografi: Mari Watn
Kostyme: Julie Jensen

Vibeke Flesland Havre har spesialisert seg på å lage det ho kallar borgarteater. Ho vel seg eit tema, inviterer «vanlege» folk til å fortelje om røynslene sine – i dette tilfellet med arbeidsløyse og NAV, så samlar ho desse folka til forteljarverkstad, komprimerer historiene deira og gir eit utval av kjeldene høve til å presentere historia si for publikum ved å spele seg sjølv. Med dette har DNS til dels nådd eit nytt publikum, konseptet har vore ein stor suksess og alle framsyningane er utselde.

Ærleg tala

Åtte personar – merkeleg nok fem menn og tre kvinner (det plar vere omvendt) – er samla kring eit leirbål, sjølve urforteljesituasjonen. Stykkevis og delt, heile tida med vekslande perspektiv, men verknadsfullt sydd saman, fortel dei om seg sjølv, kva som har ført dei dit dei er i dag, kva som gjekk gale, kva dei har opplevd (og ikkje opplevd) og korleis situasjonen har påverka livet deira.

Dei åtte fortel ærleg om livet sitt – om sjukdom, depresjon, oppvekst i alkoholisert familie og andre forhold som har bringa dei inn i NAV, dette systemet som kanskje er for overveldande for somme, men som fungerer etter intensjonen for andre. Forteljingane er både rørande og opprørande og går tvillaust inn i ein røyndom som er relevant for langt fleire enn vi «uskadde» har fantasi til å sjå for oss. Det er nettopp evna til å la oss få eit innblikk i det og dei som lever bak statistikken, som gjer slike oppsetjingar så viktige. Især gjer det inntrykk å høyre kva arbeidsløyse, enten ein er i NAV eller ei, kan gjere med folk i form av isolasjon og tap av menneskeverd.

Menneskeleg nærleik

Ein veikskap ved denne framsyninga er at i siste delen spreier historia seg i fleire retningar, går ut over det som skulle vere tema og synest gå litt i oppløysing. Når dei medverkande mot slutten også gjev seg til å filosofere med heller store ord, verkar det ikkje lenger som om det er dei sjølve som snakkar, men som om dei berre framfører replikkar andre har lagt i munnen på dei. Slikt skaper avstand i ei framsyning som elles har identifikasjon og menneskeleg nærleik som berebjelke. Eg vil tru at dei som står på scena, har eit rikt tilfang av røynsler, som med fordel kunne vore nytta i staden for filosofering om verdsproblem.

Uansett, dette tek ikkje bort verdien av å oppleve denne forma for borgarteater. Vibeke Flesland Havre har sett i gang ei rørsle som bør få avleggarar mange stader.

Forteljarane er ikkje scenevande, men klarar seg imponerande bra, med somme som sjølvsagt maktar å slå seg laus meir enn andre. Især markerer Johanne Magnus seg positivt, men ho er langt frå den einaste som stråler, for dei aller fleste demonstrerer at dei har noko på ei scene å gjere. At somme talar med uterøyst, er noko regien burde ha teke hand om.

Jan H. Landro

Jan H. Landro er journalist og fast skribent i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Den Nationale Scene, Lille Scene

Vibeke Flesland Havre:

NAV betaler

Regi: Vibeke Flesland Havre
Dramaturgi: Åste Marie Bjerke
Scenografi: Mari Watn
Kostyme: Julie Jensen

Vibeke Flesland Havre har spesialisert seg på å lage det ho kallar borgarteater. Ho vel seg eit tema, inviterer «vanlege» folk til å fortelje om røynslene sine – i dette tilfellet med arbeidsløyse og NAV, så samlar ho desse folka til forteljarverkstad, komprimerer historiene deira og gir eit utval av kjeldene høve til å presentere historia si for publikum ved å spele seg sjølv. Med dette har DNS til dels nådd eit nytt publikum, konseptet har vore ein stor suksess og alle framsyningane er utselde.

Ærleg tala

Åtte personar – merkeleg nok fem menn og tre kvinner (det plar vere omvendt) – er samla kring eit leirbål, sjølve urforteljesituasjonen. Stykkevis og delt, heile tida med vekslande perspektiv, men verknadsfullt sydd saman, fortel dei om seg sjølv, kva som har ført dei dit dei er i dag, kva som gjekk gale, kva dei har opplevd (og ikkje opplevd) og korleis situasjonen har påverka livet deira.

Dei åtte fortel ærleg om livet sitt – om sjukdom, depresjon, oppvekst i alkoholisert familie og andre forhold som har bringa dei inn i NAV, dette systemet som kanskje er for overveldande for somme, men som fungerer etter intensjonen for andre. Forteljingane er både rørande og opprørande og går tvillaust inn i ein røyndom som er relevant for langt fleire enn vi «uskadde» har fantasi til å sjå for oss. Det er nettopp evna til å la oss få eit innblikk i det og dei som lever bak statistikken, som gjer slike oppsetjingar så viktige. Især gjer det inntrykk å høyre kva arbeidsløyse, enten ein er i NAV eller ei, kan gjere med folk i form av isolasjon og tap av menneskeverd.

Menneskeleg nærleik

Ein veikskap ved denne framsyninga er at i siste delen spreier historia seg i fleire retningar, går ut over det som skulle vere tema og synest gå litt i oppløysing. Når dei medverkande mot slutten også gjev seg til å filosofere med heller store ord, verkar det ikkje lenger som om det er dei sjølve som snakkar, men som om dei berre framfører replikkar andre har lagt i munnen på dei. Slikt skaper avstand i ei framsyning som elles har identifikasjon og menneskeleg nærleik som berebjelke. Eg vil tru at dei som står på scena, har eit rikt tilfang av røynsler, som med fordel kunne vore nytta i staden for filosofering om verdsproblem.

Uansett, dette tek ikkje bort verdien av å oppleve denne forma for borgarteater. Vibeke Flesland Havre har sett i gang ei rørsle som bør få avleggarar mange stader.

Forteljarane er ikkje scenevande, men klarar seg imponerande bra, med somme som sjølvsagt maktar å slå seg laus meir enn andre. Især markerer Johanne Magnus seg positivt, men ho er langt frå den einaste som stråler, for dei aller fleste demonstrerer at dei har noko på ei scene å gjere. At somme talar med uterøyst, er noko regien burde ha teke hand om.

Jan H. Landro

Jan H. Landro er journalist og fast skribent i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Foto: Susana Vera / Reuters / NTB

Samfunn

Prisen for det ville vêret

I forsikringsbransjen er det langt mellom klimaskeptikarane.

Per Anders Todal
Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Foto: Susana Vera / Reuters / NTB

Samfunn

Prisen for det ville vêret

I forsikringsbransjen er det langt mellom klimaskeptikarane.

Per Anders Todal
Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.

Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.

Foto: Frederik Ringnes / NTB

Samfunn
Per Anders Todal

Husforsikring i hardt vêr

Kan klimaendringane føre til at også norske heimar blir umoglege å forsikre?

Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.

Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.

Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB

Ordskifte
PerVaglum

Vestre må avslutte konflikter og beklage

«Svært mange av de 300.000 som jobber i Helse-
vesenet, merker daglig følgene av Helseforetaks-
modellen som nå videreføres av Ap og Sp.»

Teikning: May Linn Clement

KommentarSamfunn
Halvor Tjønn

Tid for realitetsorientering

Valet av Donald Trump til president er ikkje noka tilfeldig ulukke, men ei fylgje av dårleg politisk handverk gjennom lang tid.

Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Foto: Ida Lødemel Tvedt

Samfunn

Hjarte for huset

NEW YORK: Valnatta i New York kjendest som eit antiklimaks etter ei veke på reise i det som alt høyrdest ut som Trumps Amerika.

Ida Lødemel Tvedt
Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Foto: Ida Lødemel Tvedt

Samfunn

Hjarte for huset

NEW YORK: Valnatta i New York kjendest som eit antiklimaks etter ei veke på reise i det som alt høyrdest ut som Trumps Amerika.

Ida Lødemel Tvedt

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis