Praktfull sjølvfeiring
Om kvifor bergensarane blei som dei blei.
Herman Ljung i spissen for Marie Amdam (t.v.), Gerald Pettersen, Jon Ketil Johnsen og Kristoffer Sagmo Aalberg.
Foto: Thor Brødreskift
Den Nationale Scene, Store Scene
Fleire aktørar:
Å Bergen, Bergen
Regi: Frede Gulbrandsen
Scenografi og kostyme:
Katja Ebbel
Koreografi: Tomas A. Glans
Musikalsk ansvarleg: Kato Ådland
Når bergensarane skal feire seg sjølv, kan det bli skikkeleg flautt. Men denne feiringa av musikkbyen, som jo verkeleg er noko å feire, blei feiande flott musikkteater. Mange skal ha æra for det, men den største stjerna var aldri å sjå på scenen. Kato Ådland, gjennom fleire tiår ein musikalsk gudfar i Bergen, har skapt om to dusin bergenssongar, nye og gamle, og gitt dei ei heilt ny musikalsk innpakning – og dei lèt verkeleg som nye. Det resultatet bidreg sjølvsagt også dei ni artistane til, 100 prosent bakka opp av maestro Jan Kåre Hystad og hans seks musikantar, helvta henta frå det nyss nedlagde bandet Razika.
Frå scenen fekk vi servert klassikarar som den snart 120 år gamle «Fjellveivisen» av Hans Wiers-Jenssen via Jan Eggums «En natt forbi» – der Ådland hadde lurt inn fleire taktar frå Griegs «forbodne» symfoni – og fram til låtar av Røyksopp, Gabrielle og Fjorden Baby. Det fine med mange av desse er at dei også fortel ei historie som kan spelast ut på scenen. Allsong med opp og stå for «Nystemten» var ein sjølvsagt del av dette musikalske fyrverkeriet, som herlege Kim Fairchild batt saman på sitt særeigne vis.
Ein effektiv scenografi, fargerike kostyme, fin koreografi, glimt i «øget», stor innsats og entusiasme frå alle på scenen bar dette overskotsfenomenet fram til suksess. No kan Wiers-Jenssens bergenske nasjonalkomedie Jan Herwitz bu seg på konkurranse, kanskje avløysing, til og med!
Dette skulle sjølv blaserte hovudstadsbuarar kunne halde ut i to timar.
Jan H. Landro
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Den Nationale Scene, Store Scene
Fleire aktørar:
Å Bergen, Bergen
Regi: Frede Gulbrandsen
Scenografi og kostyme:
Katja Ebbel
Koreografi: Tomas A. Glans
Musikalsk ansvarleg: Kato Ådland
Når bergensarane skal feire seg sjølv, kan det bli skikkeleg flautt. Men denne feiringa av musikkbyen, som jo verkeleg er noko å feire, blei feiande flott musikkteater. Mange skal ha æra for det, men den største stjerna var aldri å sjå på scenen. Kato Ådland, gjennom fleire tiår ein musikalsk gudfar i Bergen, har skapt om to dusin bergenssongar, nye og gamle, og gitt dei ei heilt ny musikalsk innpakning – og dei lèt verkeleg som nye. Det resultatet bidreg sjølvsagt også dei ni artistane til, 100 prosent bakka opp av maestro Jan Kåre Hystad og hans seks musikantar, helvta henta frå det nyss nedlagde bandet Razika.
Frå scenen fekk vi servert klassikarar som den snart 120 år gamle «Fjellveivisen» av Hans Wiers-Jenssen via Jan Eggums «En natt forbi» – der Ådland hadde lurt inn fleire taktar frå Griegs «forbodne» symfoni – og fram til låtar av Røyksopp, Gabrielle og Fjorden Baby. Det fine med mange av desse er at dei også fortel ei historie som kan spelast ut på scenen. Allsong med opp og stå for «Nystemten» var ein sjølvsagt del av dette musikalske fyrverkeriet, som herlege Kim Fairchild batt saman på sitt særeigne vis.
Ein effektiv scenografi, fargerike kostyme, fin koreografi, glimt i «øget», stor innsats og entusiasme frå alle på scenen bar dette overskotsfenomenet fram til suksess. No kan Wiers-Jenssens bergenske nasjonalkomedie Jan Herwitz bu seg på konkurranse, kanskje avløysing, til og med!
Dette skulle sjølv blaserte hovudstadsbuarar kunne halde ut i to timar.
Jan H. Landro
Fleire artiklar
Skulpturen «Moren» av Tracey Emin utanfor Munchmuseet i Oslo.
Foto: Anne-Line Aaslund
«Moren» og søstrene hennar
Kor original er den ni meter høge skulpturen «Moren», som er plassert utanfor Munchmuseet? Før avdukinga 4. juni 2022 hadde kunstnaren Tracey Emin alt produsert og stilt ut nær identiske skulpturar på tre meter.
Kor mykje skal den enkelte forelder ha å seie over barnet? Spørsmålet er til vurdering når barnelova skal oppdaterast.
Foto: Sara Johannessen Meek / NTB
Flytterett eller vetorett?
Skal mor eller far kunne ta med seg barna og flytte langt bort etter eit samlivsbrot? Barne- og familiedepartementet vil gjere det vanskelegare for fleire, men møter motstand.
Jasmine Trinca i hovudrolla som Maria Montessori, som med ein ny pedagogikk la grunnlaget for montessoriskular over heile verda.
Foto: Another World Entertainment
Traust revolusjon
Det er null nytt i filmen om nyskapingane til Maria Montessori.
Metodeskuggespel med filter
Yanyas tredje album er innovervendt og lite oppsiktsvekkjande.
Partileiinga etter landsmøtet i Sosialistisk Venstreparti 22. februar 1976: Frå venstre nestleiar Steinar Stjernø, ny formann Berge Furre, nestleiar Berit Ås, parlamentarisk leiar Reidar T. Larsen og partisekretær Rune Fredh. Plakat: Mot kapitalmakt.
Foto: Henrik Laurvik / NTB
Personleg rapport om SV
Boka Steinar Stjernø har skrive om SV, reiser indirekte mange spørsmål utan svar.