Fabel om makt og avmakt
Kvinnerommet er tankevekkjande om kvinnekamp og minoritetskamp.
Anja Saiva Bongo Bjørnstad, Ánne Mággá og Sarakka Gaup står på scenen.
Foto: Det Samiske Nasjonalteatret Beaivvas
Det Samiske Nasjonalteatret Beaivváš
Sven Henriksen:
Kvinnerommet
Regi og scenografikonsept: Mette Brantzeg
Musikk: Elle Márjá Eira
Kostyme: Anne Berit Anti
Det historiske utgangspunktet for Kvinnerommet er reindriftslova, som over tid har marginalisert reindrifta meir og meir. I 1890 reiser ei samekvinne (Anja Bongo Bjørnstad) til eit slott for å leggje saka si fram for kongen. Ho vil ha hjelp til å sikre at ho kan drive reinflokken sin heilt ut til kysten.
Kongen er på reise, men på slottet møter ho ei hoffdame (Sarakka Gaup), som gjer alt ho kan for å distansere seg frå den samiske bakgrunnen sin, og dronninga (Ánne Mággá Wigelius), som ikkje veit stort om kva som skjer i riket. Det blir ein runddans på det sjakkbrettforma slottsgolvet, ei framsyning av kunnskapsløyse, fordommar og arroganse, med vekt på kjønn og klasse, men også ein vilje til å skjøne.
Eigentleg er dei alle undertrykte; dette kjem til syne når dei etter kvart flyttar seg rundt på sjakkbrettet iført korsett, som skal vise korleis kvinnerolla hemmar utfaldinga deira.
Brått er vi i 2019. Persongalleriet er det same, men no er problematikken ein annan, om enn situasjonen ikkje er radikalt endra. Dronninga blir mellom anna konfrontert med ei dagsaktuell samfunnssak, Jovsset Ánte Sara, som må redusere reinflokken sin med nesten 80 prosent. Men kva kan ei dronning gjere med det?
Framsyninga er velspelt, morosam og tankevekkjande, men tematisk noko sprikjande.
Jan H. Landro
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det Samiske Nasjonalteatret Beaivváš
Sven Henriksen:
Kvinnerommet
Regi og scenografikonsept: Mette Brantzeg
Musikk: Elle Márjá Eira
Kostyme: Anne Berit Anti
Det historiske utgangspunktet for Kvinnerommet er reindriftslova, som over tid har marginalisert reindrifta meir og meir. I 1890 reiser ei samekvinne (Anja Bongo Bjørnstad) til eit slott for å leggje saka si fram for kongen. Ho vil ha hjelp til å sikre at ho kan drive reinflokken sin heilt ut til kysten.
Kongen er på reise, men på slottet møter ho ei hoffdame (Sarakka Gaup), som gjer alt ho kan for å distansere seg frå den samiske bakgrunnen sin, og dronninga (Ánne Mággá Wigelius), som ikkje veit stort om kva som skjer i riket. Det blir ein runddans på det sjakkbrettforma slottsgolvet, ei framsyning av kunnskapsløyse, fordommar og arroganse, med vekt på kjønn og klasse, men også ein vilje til å skjøne.
Eigentleg er dei alle undertrykte; dette kjem til syne når dei etter kvart flyttar seg rundt på sjakkbrettet iført korsett, som skal vise korleis kvinnerolla hemmar utfaldinga deira.
Brått er vi i 2019. Persongalleriet er det same, men no er problematikken ein annan, om enn situasjonen ikkje er radikalt endra. Dronninga blir mellom anna konfrontert med ei dagsaktuell samfunnssak, Jovsset Ánte Sara, som må redusere reinflokken sin med nesten 80 prosent. Men kva kan ei dronning gjere med det?
Framsyninga er velspelt, morosam og tankevekkjande, men tematisk noko sprikjande.
Jan H. Landro
Fleire artiklar
Foto: Dag Aanderaa
Pyntesjuke og luksuslov
Christian Kvart ville styre pynten, krydderet og konfekten.
Miridae, ei bladtege med oval form.
Foto: via Wikimedia Commons
Levande innsikt om døyande insekt
Ein optimistisk tone råder i ei tettpakka faktabok om dystre utsikter for insekta.
Moss–Horten-ferja er den mest trafikkerte i landet. Skjer det noko uføresett, som då dei tilsette blei tatt ut i LO-streik i fjor, veks køane på begge sider av fjorden.
Foto: Terje Bendiksby / AP / NTB
Pengegaloppen i ferjetoppen
Det står ei Norled-ferje her og ei Torghatten-ferje der – innstilte. Ferja, ein livsnerve for mange, er eigd av folk vi ikkje aner kven er, utanfor vår kontroll.
Yrka med det høgste sjukefråværet er kvinnedominerte med relasjonelt arbeid og høge emosjonelle krav, skriv Lill Sverresdatter Larsen.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Langvarig overbelastning gir rekordhøyt sykefravær
«Vi har lenge drevet en dugnad for å holde skuta flytende.»
Teikning: May Linn Clement