Sviket
Sterk roman blir sterkt teater med sterkt spel i hovudrolla.
Reidun Melvær Berge som spelar den morlause Vibeke, ber framsyninga.
Foto: David Zadig
Sogn og Fjordane Teater
Brynjulf Jung Tjønn:
Alt det lyse og alt det mørke
Dramatisering og regi:
Miriam Prestøy Lie
Scenografi og kostyme:
Dordi Strøm
Musikk: Selma Stang
Nok ein roman er dramatisert for scenen, men denne gongen er det ikkje blitt berre lettvint nedhøvling av ein prosatekst. Brynjulf Jung Tjønns ferske roman er eit realistisk og skakande dokument om omsorgssvikt som går i arv, og Miriam Prestøy Lie har skapt godt teater av det – heile tida frå barnets perspektiv.
For morlause Vibeke (Reidun Melvær Berge) dreier alt seg om faren (Kyrre Eikås Ottersen), som ho elskar så høgt. Men den snille og velmeinande far hennar er også veik og tyr til alkoholen når verda går han imot. Då prøver jenta å avleie faren på ymse vis, men han finn alltid vegen til ølflaskene.
Så går det heilt gale, og faren stikk av. Inn kjem ei tante, som i boka er streng og lite empatisk, men som Idun Losnegård gjer til ein ilter kommandersersjant som det er uråd å sjå som noko anna enn ein (feilplassert) karikatur. Ho bryt med tonen i framstillinga, og det er ikkje lett å skjøne kvifor regissøren har late dette skje.
Til gjengjeld leverer Ottersen ein solid prestasjon som faren, og 24 år gamle Reidun Melvær Berge er overtydande som den unge jenta. Ho får fram angsten og lengten, kjensla av utryggleik og vona som aldri vil døy – at far hennar skal komme tilbake. Det er ei krevjande rolle som ho taklar svært godt, og med spelet sitt ber ho heile framsyninga.
Med musikk ho sjølv har komponert og framfører på scenen, bidreg også Selma Stang til det gode resultatet – alt frå elektronika og pop til folketonar og sakrale klangar.
Jan H. Landro
Jan H. Landro er journalist og fast skribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Sogn og Fjordane Teater
Brynjulf Jung Tjønn:
Alt det lyse og alt det mørke
Dramatisering og regi:
Miriam Prestøy Lie
Scenografi og kostyme:
Dordi Strøm
Musikk: Selma Stang
Nok ein roman er dramatisert for scenen, men denne gongen er det ikkje blitt berre lettvint nedhøvling av ein prosatekst. Brynjulf Jung Tjønns ferske roman er eit realistisk og skakande dokument om omsorgssvikt som går i arv, og Miriam Prestøy Lie har skapt godt teater av det – heile tida frå barnets perspektiv.
For morlause Vibeke (Reidun Melvær Berge) dreier alt seg om faren (Kyrre Eikås Ottersen), som ho elskar så høgt. Men den snille og velmeinande far hennar er også veik og tyr til alkoholen når verda går han imot. Då prøver jenta å avleie faren på ymse vis, men han finn alltid vegen til ølflaskene.
Så går det heilt gale, og faren stikk av. Inn kjem ei tante, som i boka er streng og lite empatisk, men som Idun Losnegård gjer til ein ilter kommandersersjant som det er uråd å sjå som noko anna enn ein (feilplassert) karikatur. Ho bryt med tonen i framstillinga, og det er ikkje lett å skjøne kvifor regissøren har late dette skje.
Til gjengjeld leverer Ottersen ein solid prestasjon som faren, og 24 år gamle Reidun Melvær Berge er overtydande som den unge jenta. Ho får fram angsten og lengten, kjensla av utryggleik og vona som aldri vil døy – at far hennar skal komme tilbake. Det er ei krevjande rolle som ho taklar svært godt, og med spelet sitt ber ho heile framsyninga.
Med musikk ho sjølv har komponert og framfører på scenen, bidreg også Selma Stang til det gode resultatet – alt frå elektronika og pop til folketonar og sakrale klangar.
Jan H. Landro
Jan H. Landro er journalist og fast skribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Dei fleste som satsar på eigen solkraftproduksjon, vil gjerne tru at dei bidreg til reduserte utslepp av klimagassar.
Foto: Frank May / NTB
Solkraftproduksjon: «Dei fleste vil vel gjerne tru at dei bidreg til reduserte utslepp av klimagass.»
Ane Barmen er utdanna skodespelar og musikkvitar. Ho har tidlegare skrive to romanar.
Foto: Maria Olivia Rivedal
Ane Barmen skriv med snert og humor og ein bit alvor om sånt som skjer seg.
Teikning: May Linn Clement
Oppbretta brok i bratta
«Å bretta er i grunnen ‘å gjera bratt’, og i norrønt hadde bretta just tydinga ‘reisa opp, reisa seg’.»
Ole Paus døydde før sjølvbiografien var ferdigskriven.
Foto: Nina Djæff
Eit sandkorn i maskineriet
Ole Paus skriv mest om slektsbakgrunn og mindre om artistkarrieren i sjølvbiografien sin, men det forklarar likevel mennesket Ole Paus.
Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.
Foto: Frederik Ringnes / NTB
Husforsikring i hardt vêr
Kan klimaendringane føre til at også norske heimar blir umoglege å forsikre?