Ein heim i vest

Vi er i De­co­rah i Iowa, og nam­net skal ut­ta­last de-kåå-ra, ik­kje dekk-å-ra som Vet­le og eg vil­le sagt. Ja, shame on us, men det er in­gen kon­se­kvens i ame­ri­kansk ut­ta­le, el­ler en­gelsk i det hei­le. Det fin­st tu­sen­vis av døme på mang­lan­de sam­svar mel­lom skrift­språk og ut­ta­le, og ber­re for å nem­ne eit bit­te lite ek­sem­pel:

Alle er ei­ni­ge om at det hei­ter Hous­ton, Texas, alt­så som i h’just’n, we have prob­lem.

I 2010 bud­de eg på eit ho­tell nede i Hous­ton Street i New York. Eg set­te meg inn i ein taxi og sa til sjå­fø­ren at eg skul­le til h’justen striit. Han lo rått, og ta­xi­sjå­fø­rar på Man­hat­tan er ill­gjet­ne for å vere ufi­ne, han snud­de seg, og sa HAO’ STEN. Med ute­stem­me.

I New York hei­ter alt­så Hous­ton haosten.

Slikt må ein ber­re lære seg.

Eit geo­lo­gisk mi­ra­kel

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare