JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

MusikkMeldingar

«Tankane går uunngåeleg til Kate Bush.»

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Julia Holter seier at albumet er inspirert av menneskekroppen.

Julia Holter seier at albumet er inspirert av menneskekroppen.

Foto: Camilla Blake

Julia Holter seier at albumet er inspirert av menneskekroppen.

Julia Holter seier at albumet er inspirert av menneskekroppen.

Foto: Camilla Blake

3411
20240315
3411
20240315

Avant-pop

Julia Holter:

Something in the Room She Moves

Domino

Flytande lyd

Julia Holter lagar eventyrlysten musikk.

Tittelsporet på Something in the Room She Moves, det nye albumet til Julia Holter, tener som ein god introduksjon til artisten. Songen er så full av varm vellyd og samstundes så kuriøs med sin abstrakte poesi – det er ikkje godt å seie kva som går føre seg i desse assosiative verselinene, anna enn at dei opnar døra inn til noko sanseleg, der klangen til orda er like viktig som det dei rommar av tyding.

Det skadar heller ikkje at tankane uunngåeleg går til Kate Bush, og det på meir enn éin måte: Det har både med sjølve komposisjonen å gjere, med Holters røyst og handtering av tangentane (ein Yamaha CS-60 og ein Wurlitzer), og ikkje minst med Devin Hoffs bandlause bass, som for denne lyttaren framstår som ei hyllest til Bush-bassisten John Giblin (1952–2023). Når du legg til Maia på jazza fløytespel og Chris Speeds fine solo på tenorsaksofonen, så snakkar vi verkeleg om litt av ein konfekt.

Uttrykk i rørsle

Holter har eg skrive om på desse sidene fleire gonger før – for denne lyttaren var Loud City Song ei stor oppdaging då albumet kom for vel ti år sidan, på seinsommaren 2013. Ei rastlaus eksperimentering kjenneteiknar denne artistens musikalske uttrykk, som stadig er i rørsle, slik at kvar utgiving byr på noko nytt.

Ta «Sun Girl», opningssporet på årets album, der rytmiske og melodiske krumspring ved Elizabeth Goodfellow (trommer og perkusjon) og Maia på fløyte vert forløyst i noko drøymande – komposisjonen har så distinkte parti at det kjennest som om han rommar fleire songar på ein gong. «Meyou» er eit a cappella-stykke med fem røyster som midtvegs fører albumet inn i eit nytt landskap igjen, utan at det kjennest som eit brot. Kva er det vi lyttar til, eigentleg?

Julia Holter

Julia Holter

Foto: Camille Blake

Med- og motstraums

Den merksame lesaren vil merke at eg har brukt den potensielt irriterande pretensiøse sjangernemninga «avant-pop» over her. Eg er litt svak for motsetjingane i denne paradoksale konstellasjonen av omgrep, må eg vedgå. Det har eg vore sidan den amerikanske litteraturkritikaren Larry McCaffery og forfattaren Mark Amerika gjorde bruk av orda på 1990-talet ein gong, med referanse til eit album av jazzmusikaren Lester Bowie. Målet var å skildre ein tverrestetisk sensibilitet som nærer seg på massekulturen så vel som avantgarden, i eit slags møte mellom motstraum og medstraum.

Holter høyrer heime i eit slikt landskap, og det gjer også folk som Ruth Goller, Signe Emmeluth og Latetia Sadier, for ganske tilfeldig å nemne tre artistar som er plateaktuelle med forfriskande hybrid musikk. Ein endar ofte opp med å famle etter sjanger i møte med slike eventyrlystne uttrykk, som tidvis vert omtalt som «kunstpop», «ambient» eller «ein variant av jazz», fordi det er så mykje som skjer der.

Holter sjølv omtalar den sansenære musikken sin med sanselege omgrep. Something in the Room She Moves er inspirert av menneskekroppens kompleksitet og hang til endring, har ho sagt om det nye albumet, og ho skal sjølv få siste ord også her: «Målet var å lage eit album som lyder flytande, og liknar vatn, som om det vi høyrer, kjem frå den lydlege verda inne i kroppen vår.»

Something in the Room She Moves kjem ut 22. mars.

Øyvind Vågnes

Øyvind Vågnes er forfattar, professor ved Universitetet i Bergen, og fast musikkskribent i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Avant-pop

Julia Holter:

Something in the Room She Moves

Domino

Flytande lyd

Julia Holter lagar eventyrlysten musikk.

Tittelsporet på Something in the Room She Moves, det nye albumet til Julia Holter, tener som ein god introduksjon til artisten. Songen er så full av varm vellyd og samstundes så kuriøs med sin abstrakte poesi – det er ikkje godt å seie kva som går føre seg i desse assosiative verselinene, anna enn at dei opnar døra inn til noko sanseleg, der klangen til orda er like viktig som det dei rommar av tyding.

Det skadar heller ikkje at tankane uunngåeleg går til Kate Bush, og det på meir enn éin måte: Det har både med sjølve komposisjonen å gjere, med Holters røyst og handtering av tangentane (ein Yamaha CS-60 og ein Wurlitzer), og ikkje minst med Devin Hoffs bandlause bass, som for denne lyttaren framstår som ei hyllest til Bush-bassisten John Giblin (1952–2023). Når du legg til Maia på jazza fløytespel og Chris Speeds fine solo på tenorsaksofonen, så snakkar vi verkeleg om litt av ein konfekt.

Uttrykk i rørsle

Holter har eg skrive om på desse sidene fleire gonger før – for denne lyttaren var Loud City Song ei stor oppdaging då albumet kom for vel ti år sidan, på seinsommaren 2013. Ei rastlaus eksperimentering kjenneteiknar denne artistens musikalske uttrykk, som stadig er i rørsle, slik at kvar utgiving byr på noko nytt.

Ta «Sun Girl», opningssporet på årets album, der rytmiske og melodiske krumspring ved Elizabeth Goodfellow (trommer og perkusjon) og Maia på fløyte vert forløyst i noko drøymande – komposisjonen har så distinkte parti at det kjennest som om han rommar fleire songar på ein gong. «Meyou» er eit a cappella-stykke med fem røyster som midtvegs fører albumet inn i eit nytt landskap igjen, utan at det kjennest som eit brot. Kva er det vi lyttar til, eigentleg?

Julia Holter

Julia Holter

Foto: Camille Blake

Med- og motstraums

Den merksame lesaren vil merke at eg har brukt den potensielt irriterande pretensiøse sjangernemninga «avant-pop» over her. Eg er litt svak for motsetjingane i denne paradoksale konstellasjonen av omgrep, må eg vedgå. Det har eg vore sidan den amerikanske litteraturkritikaren Larry McCaffery og forfattaren Mark Amerika gjorde bruk av orda på 1990-talet ein gong, med referanse til eit album av jazzmusikaren Lester Bowie. Målet var å skildre ein tverrestetisk sensibilitet som nærer seg på massekulturen så vel som avantgarden, i eit slags møte mellom motstraum og medstraum.

Holter høyrer heime i eit slikt landskap, og det gjer også folk som Ruth Goller, Signe Emmeluth og Latetia Sadier, for ganske tilfeldig å nemne tre artistar som er plateaktuelle med forfriskande hybrid musikk. Ein endar ofte opp med å famle etter sjanger i møte med slike eventyrlystne uttrykk, som tidvis vert omtalt som «kunstpop», «ambient» eller «ein variant av jazz», fordi det er så mykje som skjer der.

Holter sjølv omtalar den sansenære musikken sin med sanselege omgrep. Something in the Room She Moves er inspirert av menneskekroppens kompleksitet og hang til endring, har ho sagt om det nye albumet, og ho skal sjølv få siste ord også her: «Målet var å lage eit album som lyder flytande, og liknar vatn, som om det vi høyrer, kjem frå den lydlege verda inne i kroppen vår.»

Something in the Room She Moves kjem ut 22. mars.

Øyvind Vågnes

Øyvind Vågnes er forfattar, professor ved Universitetet i Bergen, og fast musikkskribent i Dag og Tid.

Fleire artiklar

Ingeborg Arvola har fått fleire prisar for forfattarskapen sin.

Ingeborg Arvola har fått fleire prisar for forfattarskapen sin.

Foto: Fartein Rudjord / Norla

BokMeldingar

Heitt begjær ved islagt hav

Ingeborg Arvola held fram med soga om kvensk liv på 1800-talet.

Hilde Vesaas
Ingeborg Arvola har fått fleire prisar for forfattarskapen sin.

Ingeborg Arvola har fått fleire prisar for forfattarskapen sin.

Foto: Fartein Rudjord / Norla

BokMeldingar

Heitt begjær ved islagt hav

Ingeborg Arvola held fram med soga om kvensk liv på 1800-talet.

Hilde Vesaas
Skodespelar Svein Tindberg flettar saman eigne barndomserfaringar med 4000 år gamle forteljingar frå Bibelen.

Skodespelar Svein Tindberg flettar saman eigne barndomserfaringar med 4000 år gamle forteljingar frå Bibelen.

Foto: Marcel Leliënhof

TeaterMeldingar
KristinAalen

Høgaktuelle forteljingar frå Midtausten

Trur vi Bibelen er ei utdatert bok, tek vi feil. Svein Tindberg syner korleis gamle jødisk-kristne soger talar til vår eksistens no når bombene fell mellom folkeslag.

Foto: Dag Aanderaa

Ordskifte
DagAanderaa

Pyntesjuke og luksuslov

Christian Kvart ville styre pynten, krydderet og konfekten.

Miridae, ei bladtege med oval form.

Miridae, ei bladtege med oval form.

Foto: via Wikimedia Commons

BokMeldingar
Per Roger Sandvik

Levande innsikt om døyande insekt

Ein optimistisk tone råder i ei tettpakka faktabok om dystre utsikter for insekta.

Aasen-tunet opna i 2000.

Aasen-tunet opna i 2000.

Foto: Sverre Fehn / Aasen-tunet

Ordskifte

Spor av tid i arkitekturen

«Arkitekturopprøret vil gjerne støype fast i ubehandla betong forståinga av kva god arkitektur er.»

Ottar Grepstad
Aasen-tunet opna i 2000.

Aasen-tunet opna i 2000.

Foto: Sverre Fehn / Aasen-tunet

Ordskifte

Spor av tid i arkitekturen

«Arkitekturopprøret vil gjerne støype fast i ubehandla betong forståinga av kva god arkitektur er.»

Ottar Grepstad

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis