Songar frå skogen
Adrianne Lenker tek oss tilbake til leirbålet med albumet Bright Future.
Adrienne Lenker er ein produktiv låtskrivar. No er albumet Bright Future ute.
Rock
Adrianne Lenker:
Bright Future
4AD/Playground
I ei verd der mange søkjer lukka, er det kanskje rart å sjå på det som er leitt, som ei gåve, men det er likevel denne paradoksale tanken Adrianne Lenker dveler ved på «Sadness as a Gift», ein av songane på Bright Future, som er ute i dag. Å tenkje tilbake på lukkelege stunder kan vere ei bittersøt, samansett øving, men ville vi hatt det på ein annan måte?
Då Lenker hausten 2022 inviterte musikarane ho ønskte å samarbeide med på dette nye albumet, til det analoge studioet sitt Double Infinity, som ho har gøymt bort i ein skog langt frå byens mange potensielle distraksjonar, klaffa det hundre prosent i alle kalendrane, og alle kunne ta turen: Philip Weinrobe, som har produsert (og gjorde det på Songs og Instrumentals i 2020), Mat Davidson, Nick Hakim og Josefin Runsteen, på tangentar, gitarar, fiolin og perkusjon.
Musikalsk møte
Lyden av Bright Future er lyden av desse menneska – som ikkje hadde arbeidd saman før – og instrumenta dei trakterer i eit rom, idet dei spelar i lag, der og då. Det kan ikkje vere tvil om at desse omstenda spelar inn på nærleiken som kjenneteiknar musikken. Produksjonen er slik at du kan høyre rommet vi er i, som på det nedstrippa opningssporet «Real House», som verkeleg dreg lyttaren inn i Lenkers univers.
Låten er prega av sterke, suggestive bilete og tematiserer omsorg – med scener frå ein barndom og eit sjukehusopphald i tenåra, alt skildra med ei kraft som gjer at det festar seg i minnet: «I never saw you cry/ not until our dog died/ and our whole family came back together/ when you held her body as they put the needle in her.»
Kunstnarleg filosofi
Det høyrer med til historia at Weinrobe og Lenker brukte dagevis på å gjere klart rommet dei spelte inn i, før musikarane på Bright Future kom: Dei kledde sjølve veggene med teppe, samla kvistar og greiner på spaserturar i nærområdet, og, som i ein total leirbålklisjé, førebudde slik det berre var å fyre i peisen. Broren til Lenker kom og laga mat dei dagane dei var der, fortel artisten i eit nyleg intervju med Uncut.
Der kjem det fram at denne måten å lage musikk på inngår i ein slags kunstnarleg filosofi. Ein song som «Vampire Empire» er utstyrt med kompromisslaust rå lyd, og for Lenker utgjer dette aspektet ved innspelinga ein viktig del av låtens identitet. Ofte framstår albumet slik som ein dokumentasjon av kva som skjedde dei dagane då akkurat desse musikarane var saman.
Somme lesarar vil kjenne Lenker frå Big Thief og frå tidlegare soloplater, begge delar omtalte på desse sidene fleire gonger. Den produktive låtskrivaren veit ikkje alltid kvar songane hennar er på veg, og både «Sadness as a Gift» og «Vampire Empire» har vore å høyre før i andre versjonar med bandet ho framleis er ein del av.
Bright Future er eit nytt kapittel i ei større historie om eit musikalsk landskap med fleire forgreiningar og står ikkje tilbake for tidlegare utgivingar. Albumet er obligatorisk lytting for alle som følgjer Lenker, og dei håpar eg det berre vert fleire av.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar, professor ved Universitetet i Bergen og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Rock
Adrianne Lenker:
Bright Future
4AD/Playground
I ei verd der mange søkjer lukka, er det kanskje rart å sjå på det som er leitt, som ei gåve, men det er likevel denne paradoksale tanken Adrianne Lenker dveler ved på «Sadness as a Gift», ein av songane på Bright Future, som er ute i dag. Å tenkje tilbake på lukkelege stunder kan vere ei bittersøt, samansett øving, men ville vi hatt det på ein annan måte?
Då Lenker hausten 2022 inviterte musikarane ho ønskte å samarbeide med på dette nye albumet, til det analoge studioet sitt Double Infinity, som ho har gøymt bort i ein skog langt frå byens mange potensielle distraksjonar, klaffa det hundre prosent i alle kalendrane, og alle kunne ta turen: Philip Weinrobe, som har produsert (og gjorde det på Songs og Instrumentals i 2020), Mat Davidson, Nick Hakim og Josefin Runsteen, på tangentar, gitarar, fiolin og perkusjon.
Musikalsk møte
Lyden av Bright Future er lyden av desse menneska – som ikkje hadde arbeidd saman før – og instrumenta dei trakterer i eit rom, idet dei spelar i lag, der og då. Det kan ikkje vere tvil om at desse omstenda spelar inn på nærleiken som kjenneteiknar musikken. Produksjonen er slik at du kan høyre rommet vi er i, som på det nedstrippa opningssporet «Real House», som verkeleg dreg lyttaren inn i Lenkers univers.
Låten er prega av sterke, suggestive bilete og tematiserer omsorg – med scener frå ein barndom og eit sjukehusopphald i tenåra, alt skildra med ei kraft som gjer at det festar seg i minnet: «I never saw you cry/ not until our dog died/ and our whole family came back together/ when you held her body as they put the needle in her.»
Kunstnarleg filosofi
Det høyrer med til historia at Weinrobe og Lenker brukte dagevis på å gjere klart rommet dei spelte inn i, før musikarane på Bright Future kom: Dei kledde sjølve veggene med teppe, samla kvistar og greiner på spaserturar i nærområdet, og, som i ein total leirbålklisjé, førebudde slik det berre var å fyre i peisen. Broren til Lenker kom og laga mat dei dagane dei var der, fortel artisten i eit nyleg intervju med Uncut.
Der kjem det fram at denne måten å lage musikk på inngår i ein slags kunstnarleg filosofi. Ein song som «Vampire Empire» er utstyrt med kompromisslaust rå lyd, og for Lenker utgjer dette aspektet ved innspelinga ein viktig del av låtens identitet. Ofte framstår albumet slik som ein dokumentasjon av kva som skjedde dei dagane då akkurat desse musikarane var saman.
Somme lesarar vil kjenne Lenker frå Big Thief og frå tidlegare soloplater, begge delar omtalte på desse sidene fleire gonger. Den produktive låtskrivaren veit ikkje alltid kvar songane hennar er på veg, og både «Sadness as a Gift» og «Vampire Empire» har vore å høyre før i andre versjonar med bandet ho framleis er ein del av.
Bright Future er eit nytt kapittel i ei større historie om eit musikalsk landskap med fleire forgreiningar og står ikkje tilbake for tidlegare utgivingar. Albumet er obligatorisk lytting for alle som følgjer Lenker, og dei håpar eg det berre vert fleire av.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar, professor ved Universitetet i Bergen og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Joaquin Phoenix spelar hovudrolla som Joker.
Foto: Warner Bros. Discovery
Dyster dobbeldose
Denne runden med Jokeren ber det same mørket med nye tonar.
I hamnebassenget om lag her lét Dia í Geil seg døype grytidleg ein kald oktobersøndag for snart 150 år sidan. Det var starten på vekkinga som gjorde Brø¿rasamkoman til eit livskraftig samfunn som framleis styrer mykje på Færøyane.
Alle foto: Hallgeir Opedal
Om Gud og lausriving
Siste dag i oktober i 1880 lét Dia í Geil seg døype i hamnebassenget i Tórshavn, og etter det skulle Færøyane aldri bli det same.
Reidun Melvær Berge spelar Ho, Kristian Berg Jåtten Mannen og Pål Rønning Han i det kjende teaterstykket av Jon Fosse.
Foto: Den Nationale Scene
Velspelt Fosse-klassikar
Ei fin framsyning om det umoglege i å freiste flykte frå sin eigen lagnad.
Lewis Lapham på Lapham’s Quarterly-kontoret ved Union Square på Manhattan.
Ein lang marsj mot idiotveldet
NEW YORK: Sett frå minnestunda for Lewis Lapham ser den politiske dagsordenen i USA mindre ny ut.
VINNAREN: På søndag vart Herbert Kickls Fridomsparti (FPÖ) for første gongen største parti i det austerrikske parlamentsvalet. Får partiet makt, vil dei jobbe for å oppheve sanksjonar mot Russland.
Foto: Lisa Leutner / Reuters/ NTB
Politikk i grenseland
Austerrikarane ser på seg sjølv som ein fredsnasjon. Likevel røystar ein tredel på prorussiske høgrepopulistar.