Krim, drama

Regi: Morten Tyldum

Til Jacobs forsvar (Defending Jacob)

Med: Chris Evans, Michelle Dockery, Jaeden Martell

Serie, Apple TV +

Statsadvokat Andy Barber (Evans) får saka når ein nabogut vert funnen drepen i parken nær dei. Når son hans, Jacob (Martell), vert mistenkt, mister Andy både saka og fatninga. Kan han og kona Laurie koma seg gjennom dette? Og kan dei prova at Jacob er uskuldig?

Elegant

Få norske regissørar har vorte tekne inn i den amerikanske filmbransjevarmen i same grad som Morten Tyldum. Om det i seg sjølv er eit kvalitetsstempel, kan ein heller diskutera. Men han leverer i samsvar med tidlegare produksjonar, det skal han ha: elegant og glatt både utanpå og inni. Det har gått nokre år sidan det eg synest er den beste av filmane hans, norskproduserte Hodejegerne (2011). Etter den kom The Imitation Game (2014), ei skuffande forflata framstilling av ei spennande historie om kodeknekkar Alan Turing. Desse to kombinert: Om du ser etter regissør til ei polert, amerikansk krimhistorie som Til Jacobs forsvar, har du kanskje funne rette mannen. Kanskje. Eg har berre sett fire av åtte episodar, så eg kan ikkje konkludera, men noko seier meg at hadde klippen vore strammare, ville mykje elegant daudtid kunna skapt meir spenning og forventning enn det eg sit att med akkurat no.

Sirup

Mykje stemmer reint produksjonsmessig. Til Jacobs forsvar er basert på boka til den prisvinnande krimforfattaren William Landy, skodespelarane er tekne frå topphylla – ein halvskummel ungdom som Jaeden Martell, kjend frå dei skumle filmane It og Midnight Special er perfekt – og at lyssetjings- og kamerabudsjettet er høgt, viser godt. Til tider vert eg genuint gripen av frustrasjonen over ikkje å vita om barnet har utført den verst tenkjelege handlinga, og kva dei eventuelt kan gjera for å reinvaska barnet for falske skuldingar. Men det irriterer meg at foreldra har så lite forståing for at dei ikkje kan få bryta vanlege reglar og kutyme medan ei sak er under etterforsking. Og det irriterer meg at det går så tregt å forsvara Jacob. Det er mykje stiring ut i lufta og sekvensar med bilkøyring som verkar som meiningslaust fyllstoff. Det får meg til å tenkja på lønnesirup – det er betre enn den billige sirupen i den gule boksen, men det er framleis seig materie.

Brit Aksnes

Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.