Dokumentar

Regi: Fèlix Colomer

Vitals (orig. tittel: Vitals. Una Historia Humana)

Med: pasientar og helsepersonell ved Parc Tauli sjukehus i Sabadell
Miniserie HBO

Det siste som freistar i desse muterte tider, er å sjå tre timar med rein koronadokumentar – tenkte eg, før eg likevel sette meg ned for å sjå korleis livet i Spania var under den fyrste nedstenginga.

Spanske sjuke

Konseptet for Vitals er ganske rett fram: Kameraet fylgjer nokre personar som på ulike vis er tilknytte sjukehuset i Sabadell utanfor Barcelona.

Særleg kjem ein innpå to av sjukepleiarane, Isa og Silvia, då dei finaste klippa dreiar seg om den daglege sykkelturen deira gjennom den stille bydelen på veg til jobb. Småpraten til desse to særs sympatiske menneska gjev ei god, gjenkjenneleg ramme som gjer at ein fort føler at dette kunne like godt vore her.

Sorg og glede går side om side på eit sjukehus, og sjølv om det mildt sagt er ulike helsetilhøve rundt i verda, er den universelle omtanken folk har for kvarandre når nokon lir naud, den same. Det kan vera godt å bli påmint om når me går og studerer vår eigen koronanavle.

Såpemusikk

Når nokon er alvorleg sjuke, når dei ligg med slangar ned i halsen, neddopa så augeloka og munnvikene heng, slik som dei mange pasientane på Parc Tauli-sjukehuset, då er det ekstra lett å sjå for seg sine eigne nære. Og då er det ekstra lett å fella nokre tårer, og også totalt overflødig med den forferdeleg sentimentale musikken dei trær ned over serien i tide og utide.

Det går frå å vera ein sober dokumentar til å bli reinaste torsdagsfilmen på TV Norge. Så skjemmande bruk av musikk er heldigvis sjeldan ein ser, og på eit vis blir eg van med det. Men det gjev nokre lite heldige assosiasjonar til dårlege spanske såpeseriar som ikkje kler resten.

Eg saknar også at det blir fortalt meir om kva underliggjande sjukdomar pasientane har, særleg unge Vanessa, som verkar underernært, og som er den som klarast kritiserer behandlinga ho får. Det er elles mange glansbilete, så ho bidreg til å nyansera biletet og hadde tolt å få endå meir eksponering.

Det nesten tristaste med Vitals er å observera optimismen som rår når serien avrundar opptaka i slutten av mai…

Brit Aksnes

Brit Aksnes er frilans kultur­arbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.