K for komedie?
Eg ler lite av K-town og saknar satiren eg anar ligg i botnen.
Gordon (Jakob Berg) driv sexbutikk i Kristiansand saman med bestekameraten Roger (Alexander de Senger).
Foto: AS Fidalgo / Landmark Film
Komedie
Regi: Kristian Landmark
K-town
Med: Jakob Berg, Alexander de Senger, Pernille Haaland
Kinofilm
Gordon (Berg) driv sexbutikk med bestekompisen Roger (de Senger) i Kristiansand, rett overfor kyrkja der familien går, berre for å irritera dei. Forretninga går sånn passe, heilt til Lola (Haaland) kjem inn frå gata og frå fortida og klaskar eit pengekrav og ein arv i disken så dildoane ristar.
Kvifor?
Til mi gledelege overrasking har det på under to veker kome to komediar på kino som begge ser ut til å villa harselera med sørlandshovudstaden, eller K-town, som filmskaparen her kan henda vil at folk skal byrja omtala Kristiansand som. Når det er sagt, det er berre sist vekes Perleporten som strengt talt gjer narr av byen eller kritiserer noko djupare sett.
I K-town får me eit bakteppe av bibelcamp og snerpete pinsevener, men utover dette er det komedie filmen vil vera, på eigne bein og i kraft av manus og framføring. Prøver filmen for hardt, eller prøver han ikkje i det heile? Eg er faktisk usikker. Handlinga er så rett fram fortalt, utan oppbygging, berre «bank, bank», «du har ein son, han er daud, her er ein arv», «snakkast». Filmen framstår i beste fall som ei slags lakonisk nittitalskomedie, men ikkje ein av dei me framleis snakkar om, og som har tolt tidas tann.
Dildon’t
Både manusforfattar Arne Vilhelm Tellefsen og regissør og produsent Kristian Landmark er barn av K-town, dei kjenner nok godt miljøet og har brukt av lokale krefter, som våpenforhandlarkarakteren og eit par andre artige skruer. Det er ikkje godt å vita kvifor dei har hanka inn Pernille Haaland i rolla som Lola, men ho overtyder få om at ho er amerikansk.
Ho har heller ikkje fått mykje å spela på manusmessig, anna enn å seia fucking ditt og fucking datt, som om det er ved å bruka f-ordet at du framstår som amerikansk. Eller kanskje det skal vera morosamt? På same måte som dildoar og andre kjønnsorganetterlikningar til ulike bruksmål skal vera morosamt, då, sikkert – eit penistalglys til romantisk middag, nei og nei!
Det er godt mogleg at kristiansandarar har sin heilt eigen humor, og at han ikkje er ymta på vestlendingar. Dette er ein snill måte å oppsummera kva eg synest om komedien, om nokon lurte.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er skribent, programskapar, kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Komedie
Regi: Kristian Landmark
K-town
Med: Jakob Berg, Alexander de Senger, Pernille Haaland
Kinofilm
Gordon (Berg) driv sexbutikk med bestekompisen Roger (de Senger) i Kristiansand, rett overfor kyrkja der familien går, berre for å irritera dei. Forretninga går sånn passe, heilt til Lola (Haaland) kjem inn frå gata og frå fortida og klaskar eit pengekrav og ein arv i disken så dildoane ristar.
Kvifor?
Til mi gledelege overrasking har det på under to veker kome to komediar på kino som begge ser ut til å villa harselera med sørlandshovudstaden, eller K-town, som filmskaparen her kan henda vil at folk skal byrja omtala Kristiansand som. Når det er sagt, det er berre sist vekes Perleporten som strengt talt gjer narr av byen eller kritiserer noko djupare sett.
I K-town får me eit bakteppe av bibelcamp og snerpete pinsevener, men utover dette er det komedie filmen vil vera, på eigne bein og i kraft av manus og framføring. Prøver filmen for hardt, eller prøver han ikkje i det heile? Eg er faktisk usikker. Handlinga er så rett fram fortalt, utan oppbygging, berre «bank, bank», «du har ein son, han er daud, her er ein arv», «snakkast». Filmen framstår i beste fall som ei slags lakonisk nittitalskomedie, men ikkje ein av dei me framleis snakkar om, og som har tolt tidas tann.
Dildon’t
Både manusforfattar Arne Vilhelm Tellefsen og regissør og produsent Kristian Landmark er barn av K-town, dei kjenner nok godt miljøet og har brukt av lokale krefter, som våpenforhandlarkarakteren og eit par andre artige skruer. Det er ikkje godt å vita kvifor dei har hanka inn Pernille Haaland i rolla som Lola, men ho overtyder få om at ho er amerikansk.
Ho har heller ikkje fått mykje å spela på manusmessig, anna enn å seia fucking ditt og fucking datt, som om det er ved å bruka f-ordet at du framstår som amerikansk. Eller kanskje det skal vera morosamt? På same måte som dildoar og andre kjønnsorganetterlikningar til ulike bruksmål skal vera morosamt, då, sikkert – eit penistalglys til romantisk middag, nei og nei!
Det er godt mogleg at kristiansandarar har sin heilt eigen humor, og at han ikkje er ymta på vestlendingar. Dette er ein snill måte å oppsummera kva eg synest om komedien, om nokon lurte.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er skribent, programskapar, kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Sunniva M. Roligheten debuterte som romanforfattar i 2022. Boka som kjem ut no, har ho skrive saman med Daniel A. Wilondja.
Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss
Orda mellom oss
Sunniva M. Roligheten, Daniel A. Wilondja og Google Translate har saman skrive ein fascinerande tekstkollasj.
Teikning: May LInn Clement
«Blokk har vore nytta om stabben folk vart halshogne på.»
Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.
Foto: Ole Berg-Rusten / NTB
Eit spørsmål om kontroll
I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?
Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.
Foto: Samlaget
Ein av oss
Odd Nordstoga skriv tankefullt om livet, ut frå rolla som folkekjær artist.
Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.
Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB
Nato-toppen som sa det han tenkte
Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.