Komedie/familiefilm

Regi: Hallvard Bræin

Olsenbanden – siste skrik

Med: Anders Baasmo, John Carew, Elias Holmen Sørensen, Vidar Magnussen

Egon Olsen (Baasmo) kjem endeleg ut frå spjeldet, og Benny (Carew) og Kjell (Sørensen) stiller opp. Det same gjer ein hissig kriminalbetjent (Magnussen) og eit flunkande nytt Munchmuseum.

Overflødig

Du er ikkje fødd på syttitalet utan å ha sett minst éin Olsenbanden-film, heile tretten filmar å velja i mellom innspelingane frå fyrste filmen i 1968 fram til 1984. På same måte som nasjonalskatten Fleksnes er basert på ein engelsk karakter, er heller ikkje Olsenbanden norsk.

Den danske originalen blei spelt inn parallelt med norske og svenske utgåver, både plott og karakterar likt: familievenlege, ufarlege småkriminelle hamnar i klabeit med lovens lange arm. Det kanskje mest fascinerande er at den særs middelmåtige filmserien gjorde suksess den gongen, og at nokon framleis meiner Olsenbanden fortener nye sjansar.

Det er kanskje vel strengt, for Olsenbanden – siste skrik er ein heilt grei familiefilm, han berre kjennest totalt overflødig. Heller ikkje dei medverkande verkar særleg entusiastiske, meir som at dei har fått betalt for jobben og utfører han. I tillegg har dei introdusert ei Valborg som er så blotta for understatement og sjarmerande kvalitetar at ein skulle tru ho var ein karakter frå Børning-serien i staden. Var det nødvendig?

Reklamefilm

Munchmuseet må jo vera nøgde med å ha ein så stor reklameplakat som dette. Eg vil ikkje tru dei har budsjett til å sponsa filmen, men det er akkurat det det ser ut som dei har gjort. Eg humrar jo når John Carew slår eit slag for ein Toyota Yaris frå Bilkollektivet, og mumlar i skjegget over den prominente plasseringa elsparkesyklar har.

Uansett preferansar: det er litt av ein produktplasseringsfest Olsenbanden inviterer til, jamt over. Det er synd resten ikkje er like festleg. Om ungane ler godt av lensmann Vidar Magnussen som spring med høge kne, og Egon Olsen sine «hengerumper»-utbrot, så er jo det flott. Eg veit betre enn å overvurdera familiefilmpublikummet, men for min del må dette gjerne vera nettopp siste skrik frå Olsenbanden.

Brit Aksnes

Brit Aksnes er frilans kultur-
arbeidar og fast filmmeldar
i Dag og Tid.