«At Nicolas Cage er så lett å mislika, gjer Dream Scenario lett å lika»
Filmmelding: Dream Scenario (Kristoffer Borgli)
Nicolas Cage spelar hovudrolla i den nyaste filmen til Kristoffer Borgli.
Foto: Ymer Media
Komedie
Regi: Kristoffer Borgli
Dream Scenario
Med: Nicolas Cage, Julianne Nicholson, Michael Cera
Kinofilm
Då førelesar og familiefar Paul (Cage) tek til å dukka opp i draumane til kreti og pleti, gjer dette underlege fenomenet han til kjendis over natta. Brått får han den merksemda han føler han har vore snytt for heile livet.
Sjuke draumar
Eg såg om igjen regissør Kristoffer Borglis debutfilm, Syk pike (2022), her om dagen – eg trur det må vera ein av dei mest ubehagelege komediane eg kan koma på. Filmen er klein til fingerspissane på ein måte som set fingeren på den merksemdshungrige røynda me står midt oppi. Mykje av ubehaget kjem av måten Kristine Kujath Thorp tolkar hovudrolla på, akkurat så frustrerande i grenseland desperat og ulikandes at det tek litt tid før du har lyst å kaldkvela ho.
Når Borgli nok ein gong sirklar rundt temaet sjølvhevding, er det med sjølvaste Nicolas Cage i hovudrolla. På mange måtar er Dream Scenario endå mørkare enn Syk pike, ikkje på grunn av splatter-horror-utviklinga i draumesekvensane, meir på grunn av dei menneskelege veikskapane som kjem for dagen etter at natta er over.
«At Cage i det heile teke spelar i denne filmen, gjev god grunn til å tru han ikkje er sjølvhøgtidleg.»
Typete type
Nicolas Cage har verkeleg fått boltra seg i rolla som den passeleg gørre Paul Matthews. Til tider kunne han faktisk tona ørlite ned, det går ei hårfin grense mellom overdriving og ekte klein. Særleg i scenene med kona (godt spelt av Julianne Nicholson) kjem kompleksiteten og originaliteten som kler Dream Scenario, godt fram.
Her er ikkje tydd til klisjear av typen kontrollerande kjerring og underdanig tøffel, men fine nyansar og hint til kjønnsrollemønster som trass alt ikkje alltid er feil i eit forhold. Og Paul Matthews er altså sånn ein krenkt type! Og ein så pinleg upassande type som likevel er svært gjenkjenneleg, og som er med på å gjera Kristoffer Borglis nyaste film til ein fest der eg innimellom ler høgt.
Hatt av
Spesielt fungerer samfunnskritikken når det aldeles fortreffeleg forferdelege selskapet Thoughts? forklarer kanselleringa som er i ferd med å skje, og korleis det beste nok er å få han på showet til Tucker Carlson, der det beste dei veit, er eit offer for kanselleringskulturen. Og kor krenkt har du lov å vera når du sjølv har lagt 100 prosent opp til å bli det?
Det å vera sjølvhøgtidleg er kanskje den største synda Dream Scenario vil til pers. At Cage i det heile teke spelar i denne filmen, gjev god grunn til å tru at han ikkje er sjølvhøgtidleg. Det må vera den minst flatterande rolla han nokosinne har spelt, og det kler han. Filmen er også nydeleg filma, som i Syk pike av den norske filmfotografen Benjamin Loeb.
Hatten av for Kristoffer Borgli som dreg den vanskelege andrefilmen så til dei grader i land, og det som både manusforfattar, klippar og regissør. Tenka seg til: ein norsk auteur i det store utlandet?
Brit Aksnes
Brit Aksnes er skribent, programskapar, kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Komedie
Regi: Kristoffer Borgli
Dream Scenario
Med: Nicolas Cage, Julianne Nicholson, Michael Cera
Kinofilm
Då førelesar og familiefar Paul (Cage) tek til å dukka opp i draumane til kreti og pleti, gjer dette underlege fenomenet han til kjendis over natta. Brått får han den merksemda han føler han har vore snytt for heile livet.
Sjuke draumar
Eg såg om igjen regissør Kristoffer Borglis debutfilm, Syk pike (2022), her om dagen – eg trur det må vera ein av dei mest ubehagelege komediane eg kan koma på. Filmen er klein til fingerspissane på ein måte som set fingeren på den merksemdshungrige røynda me står midt oppi. Mykje av ubehaget kjem av måten Kristine Kujath Thorp tolkar hovudrolla på, akkurat så frustrerande i grenseland desperat og ulikandes at det tek litt tid før du har lyst å kaldkvela ho.
Når Borgli nok ein gong sirklar rundt temaet sjølvhevding, er det med sjølvaste Nicolas Cage i hovudrolla. På mange måtar er Dream Scenario endå mørkare enn Syk pike, ikkje på grunn av splatter-horror-utviklinga i draumesekvensane, meir på grunn av dei menneskelege veikskapane som kjem for dagen etter at natta er over.
«At Cage i det heile teke spelar i denne filmen, gjev god grunn til å tru han ikkje er sjølvhøgtidleg.»
Typete type
Nicolas Cage har verkeleg fått boltra seg i rolla som den passeleg gørre Paul Matthews. Til tider kunne han faktisk tona ørlite ned, det går ei hårfin grense mellom overdriving og ekte klein. Særleg i scenene med kona (godt spelt av Julianne Nicholson) kjem kompleksiteten og originaliteten som kler Dream Scenario, godt fram.
Her er ikkje tydd til klisjear av typen kontrollerande kjerring og underdanig tøffel, men fine nyansar og hint til kjønnsrollemønster som trass alt ikkje alltid er feil i eit forhold. Og Paul Matthews er altså sånn ein krenkt type! Og ein så pinleg upassande type som likevel er svært gjenkjenneleg, og som er med på å gjera Kristoffer Borglis nyaste film til ein fest der eg innimellom ler høgt.
Hatt av
Spesielt fungerer samfunnskritikken når det aldeles fortreffeleg forferdelege selskapet Thoughts? forklarer kanselleringa som er i ferd med å skje, og korleis det beste nok er å få han på showet til Tucker Carlson, der det beste dei veit, er eit offer for kanselleringskulturen. Og kor krenkt har du lov å vera når du sjølv har lagt 100 prosent opp til å bli det?
Det å vera sjølvhøgtidleg er kanskje den største synda Dream Scenario vil til pers. At Cage i det heile teke spelar i denne filmen, gjev god grunn til å tru at han ikkje er sjølvhøgtidleg. Det må vera den minst flatterande rolla han nokosinne har spelt, og det kler han. Filmen er også nydeleg filma, som i Syk pike av den norske filmfotografen Benjamin Loeb.
Hatten av for Kristoffer Borgli som dreg den vanskelege andrefilmen så til dei grader i land, og det som både manusforfattar, klippar og regissør. Tenka seg til: ein norsk auteur i det store utlandet?
Brit Aksnes
Brit Aksnes er skribent, programskapar, kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Tekniske problem mellom Carlsen og Niemann.
Foto: Chess.com
Skandaleduellen
«Før Speed Chess Championship var eg 'gira'. Dette var så spanande som moderne sjakk kan vera.»
Kor mykje skal den enkelte forelder ha å seie over barnet? Spørsmålet er til vurdering når barnelova skal oppdaterast.
Foto: Sara Johannessen Meek / NTB
Flytterett eller vetorett?
Skal mor eller far kunne ta med seg barna og flytte langt bort etter eit samlivsbrot? Barne- og familiedepartementet vil gjere det vanskelegare for fleire, men møter motstand.
Den norske komponisten Sigurd Lie (1871–1904).
Klår kulokk
Der er både norsk og tysk nasjonalromantikk i Sigurd Lies romansar.
Gulrotsuppe med eit dryss graslauk og olivenolje.
Foto: Dagfinn Nordbø
Suppehimmelen
«Eg skjønar meg ikkje på kakebakst, for oppskriftene er så biskopstrenge, dei har lite slingringsmon for kreative påhitt.»
Jasmine Trinca i hovudrolla som Maria Montessori, som med ein ny pedagogikk la grunnlaget for montessoriskular over heile verda.
Foto: Another World Entertainment
Traust revolusjon
Det er null nytt i filmen om nyskapingane til Maria Montessori.