JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

BokMeldingar

Undringas poetikk

I dikta til Thor Sørheim dominerer eit kvardagsleg blikk som evnar å lyfte seg utover seg sjølv, mot mytologiske og politiske samanhengar.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
2441
20210813
2441
20210813

DIKT

Thor Sørheim

Etter skeidet

Gyldendal (2021)

Ordet skeid har norrønt opphav og tydar mellom anna hesteløp og siktar til eit ritual der vinnarhesten vert ofra til gudane. Titteldiktet er vigd Anna Widéns hesteskulptur «Etter skeid» som er plassert ved Nitelva. Skedsmo og landskapa rundt verkar å vere sentrale omdreiingspunkt i Thor Sørheims nye diktbok.

Skeid har òg ei rekkje andre tydingar, som til dømes ein veg mellom åkrane på ein gard. Og i dikta til Sørheim møter ein mellom anna vegar, køar, bilar, hestar, arkitektur, åkrar, ein granhekk og Jesus i øydemarka. Eg tenkjer at poetikken til Sørheim vert fint samanfatta i desse linene: «Tro kan ikke flytte fjell, men undring kan føre fram/ til nye innsikter.»

Dikta vender seg både mot ulike landskap og mot ulike kunstverk. Det som er felles, er at dei byggjer på små observasjonar og augeblikk som fortettar seg til undring og lyftar seg ut or seg sjølv. Jamvel om dikta er rota i ein gjennomgåande kvardagsleg horisont, utan påtrengjande språklege faktar, utviklar dei ei rekkje motiv som gjer at dei utvidar kvarandre. Eit av desse motiva er smelteprosessar, sykliske forandringar, det nye som ei gjentaking, og desse prosessane gjeld ikkje berre i naturen: «For andre gang/ skal dette jordstykket ligge øde og flatt,/ før den nye tid reiser seg med utfallende marg». Og opningsdiktet «Hvit åker» skildrar nærmast ein naturens palimpsest, eit pergament der den opphavlege skrifta er fjerna: «De skarpe skisporene er borte,/ og plogsvingene,og til og med Himmelspretten/ er smeltet og flatpakket.» Så har ein også attergangarmotivet, den mytologiske transformasjonen som ein finn i diktet «Granhekken», der ein av dei fyrste granhekkane på Strømmen forvandlar seg til oskereia.

Det skjer også ei tydeleg utvikling i dei fem bolkane i diktboka, det startar med dei nære omgivnadane og utvidar seg gradvis mot større mytologiske og politiske samanhengar. Men sjølv om dikta tangerer større samanhengar, verkar dei også å zoome enda sterkare inn på eit politisk imperativ: «Følg pengene, sjekk strømmen av verdier/ som havner på hemmelige konti. Først da/ kan du kartlegge forbindelsen mellom makta/ i de lukkede rom og sulten på åpen gate».

Sindre Ekrheim

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

DIKT

Thor Sørheim

Etter skeidet

Gyldendal (2021)

Ordet skeid har norrønt opphav og tydar mellom anna hesteløp og siktar til eit ritual der vinnarhesten vert ofra til gudane. Titteldiktet er vigd Anna Widéns hesteskulptur «Etter skeid» som er plassert ved Nitelva. Skedsmo og landskapa rundt verkar å vere sentrale omdreiingspunkt i Thor Sørheims nye diktbok.

Skeid har òg ei rekkje andre tydingar, som til dømes ein veg mellom åkrane på ein gard. Og i dikta til Sørheim møter ein mellom anna vegar, køar, bilar, hestar, arkitektur, åkrar, ein granhekk og Jesus i øydemarka. Eg tenkjer at poetikken til Sørheim vert fint samanfatta i desse linene: «Tro kan ikke flytte fjell, men undring kan føre fram/ til nye innsikter.»

Dikta vender seg både mot ulike landskap og mot ulike kunstverk. Det som er felles, er at dei byggjer på små observasjonar og augeblikk som fortettar seg til undring og lyftar seg ut or seg sjølv. Jamvel om dikta er rota i ein gjennomgåande kvardagsleg horisont, utan påtrengjande språklege faktar, utviklar dei ei rekkje motiv som gjer at dei utvidar kvarandre. Eit av desse motiva er smelteprosessar, sykliske forandringar, det nye som ei gjentaking, og desse prosessane gjeld ikkje berre i naturen: «For andre gang/ skal dette jordstykket ligge øde og flatt,/ før den nye tid reiser seg med utfallende marg». Og opningsdiktet «Hvit åker» skildrar nærmast ein naturens palimpsest, eit pergament der den opphavlege skrifta er fjerna: «De skarpe skisporene er borte,/ og plogsvingene,og til og med Himmelspretten/ er smeltet og flatpakket.» Så har ein også attergangarmotivet, den mytologiske transformasjonen som ein finn i diktet «Granhekken», der ein av dei fyrste granhekkane på Strømmen forvandlar seg til oskereia.

Det skjer også ei tydeleg utvikling i dei fem bolkane i diktboka, det startar med dei nære omgivnadane og utvidar seg gradvis mot større mytologiske og politiske samanhengar. Men sjølv om dikta tangerer større samanhengar, verkar dei også å zoome enda sterkare inn på eit politisk imperativ: «Følg pengene, sjekk strømmen av verdier/ som havner på hemmelige konti. Først da/ kan du kartlegge forbindelsen mellom makta/ i de lukkede rom og sulten på åpen gate».

Sindre Ekrheim

Dikta vender seg både mot ulike landskap og mot ulike kunstverk.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Ei kvinne får hpv-vaksine.

Ei kvinne får hpv-vaksine.

Foto: Heiko Junge / NTB

Kommentar

Skam i eit sprøytestikk

Dersom regjeringa verkeleg bryr seg om kvinnehelse, kan dei starte med å gje norske barn den beste HPV-vaksinen.

Christiane Jordheim Larsen
Ei kvinne får hpv-vaksine.

Ei kvinne får hpv-vaksine.

Foto: Heiko Junge / NTB

Kommentar

Skam i eit sprøytestikk

Dersom regjeringa verkeleg bryr seg om kvinnehelse, kan dei starte med å gje norske barn den beste HPV-vaksinen.

Christiane Jordheim Larsen

Teikning: May Linn Clement

Ord om språkKunnskap
Kristin Fridtun

«Rørslene me skildrar som vipping, er gjerne større og kjem mindre tett enn dei me omtalar som vibrering.»

Foto: Agnete Brun

LitteraturKultur
Jan H. Landro

Med den monumentale boka Sjøfareren Erika Fatland gitt oss eit uvant, og skremmande, perspektiv på europeisk kolonialisme.

Moss–Horten-ferja er den mest trafikkerte i landet. Skjer det noko uføresett, som då dei tilsette blei tatt ut i LO-streik i fjor, veks køane på begge sider av fjorden.

Moss–Horten-ferja er den mest trafikkerte i landet. Skjer det noko uføresett, som då dei tilsette blei tatt ut i LO-streik i fjor, veks køane på begge sider av fjorden.

Foto: Terje Bendiksby / AP / NTB

ØkonomiSamfunn
Marita Liabø

Ferja, ein livsnerve for mange, er eigd av folk vi ikkje aner kven er, utanfor vår kontroll.

Det blei teater av Brynjulf Jung Tjønns sterke og prislønte diktsamling.

Det blei teater av Brynjulf Jung Tjønns sterke og prislønte diktsamling.

Foto: Den Nationale Scene

Meldingar

Sterkt og poetisk om etnisk utanforskap

Ei enkel, framifrå framsyning om vondskapen som synest å ha bite seg fast i oss.

Jan H. Landro
Det blei teater av Brynjulf Jung Tjønns sterke og prislønte diktsamling.

Det blei teater av Brynjulf Jung Tjønns sterke og prislønte diktsamling.

Foto: Den Nationale Scene

Meldingar

Sterkt og poetisk om etnisk utanforskap

Ei enkel, framifrå framsyning om vondskapen som synest å ha bite seg fast i oss.

Jan H. Landro

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis