JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

BokMeldingar

Sirklar av tap, sorg og minne

Rune Christiansen har skrive ei sterk diktbok.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Det er åtte år sidan den førre dikt­samlinga til Rune Christiansen kom ut.

Det er åtte år sidan den førre dikt­samlinga til Rune Christiansen kom ut.

Foto: Baard Henriksen

Det er åtte år sidan den førre dikt­samlinga til Rune Christiansen kom ut.

Det er åtte år sidan den førre dikt­samlinga til Rune Christiansen kom ut.

Foto: Baard Henriksen

2715
20190308
2715
20190308

Dikt

Rune Christiansen:

Jeg uttrykker meg feilaktig om årstidene eller De små epistlene som fikk den storslagne tittelen Det gylne skinnet. Dikt 2011–2019

Oktober 2019

Rune Christiansen debuterte som poet i 1986, men har også utvikla ein særmerkt og prislønt prosaforfattarskap. I år er det likevel poesien som gjeld.

Den barokke og slyngande tittelen, som verkar å huse fleire titlar, byd mellom anna på ein referanse til ein av den vestlege kulturens grunnforteljingar: Det gylne skinnet, som i gresk mytologi, grovt fortalt, er den gullfarga pelsen til ein bukk med vengjer som Jason og argonautane henta i Kolkhis. Christiansen har også laga kollagen på omslaget, der ein mellom anna augnar plastfigurar, eit stempel, headingen til eit Vill Vest-blad og delar av eit postkort frå Siracusa som syner Vår frue av tårene, Madonna-figuren som vart heilagkåra. Altså ulike små objekt han har teke vare på, som minne.

Tittelen og omslaget signaliserer at tilfanget er allsidig. Og Christiansens mangfelte diktepistlar kan forståast som ei jakt etter han sjølv, barndommen, faren og mora, ja, etter kjeldene for eiga historie – som har gått tapt.

Sjølvportrett

Diktboka opnar med eit sjølvportrett der gjenstandar han assosierer med reisa, vert nemnde, eit tog og eit ope landskap, og bokas siste setning kling slik: «Eller du skraper sot ut av en/ ovn, og som i en gammel ballades sluttsats/ finner du, uten anger, tilbake til deg selv». Sluttorda skaper assosiasjonar til Oskeladden, som samlar skrot som han seinare får bruk for. Christiansens diktbok handlar om ei sorg over tapt tid og frigjeringa frå denne sorga. For minnet, trass i kor upåliteleg og fullt av tomrom det kan vere, er det som skapar samanheng og mogleg forståing for mennesket.

Original biletvev

I nokon grad står dikta fram som collagar og mosaikkar. Sitat frå songar, dikt, bøker, filmar og kunstverk, ja, alt frå Homer-referansar til G.K. Chesterton, han som skreiv detektivforteljingane om Fader Brown, sprenger seg inn blant Christiansens originale biletvev.

Om dikta på eitt nivå rommar eit rikt spekter av uttrykksmåtar, som rører seg nokså fritt mellom lyrikken og prosaen, skulle ein nok trudd at dikta enda opp som ei uryddig samling av alt og inkje. Tvert om. I dikta herskar ein kombinasjon av klårleik, konsentrasjon og venleik, som verkar å stå eit stykke frå tittelens broderte ordsmykke: «Vi driver alle bort fra barndommen, og/ midt oppi det som aldri slutter, dør vi.»

Sindre Ekrheim

Sindre Ekrheim er lyrikar og fast bokmeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Dikt

Rune Christiansen:

Jeg uttrykker meg feilaktig om årstidene eller De små epistlene som fikk den storslagne tittelen Det gylne skinnet. Dikt 2011–2019

Oktober 2019

Rune Christiansen debuterte som poet i 1986, men har også utvikla ein særmerkt og prislønt prosaforfattarskap. I år er det likevel poesien som gjeld.

Den barokke og slyngande tittelen, som verkar å huse fleire titlar, byd mellom anna på ein referanse til ein av den vestlege kulturens grunnforteljingar: Det gylne skinnet, som i gresk mytologi, grovt fortalt, er den gullfarga pelsen til ein bukk med vengjer som Jason og argonautane henta i Kolkhis. Christiansen har også laga kollagen på omslaget, der ein mellom anna augnar plastfigurar, eit stempel, headingen til eit Vill Vest-blad og delar av eit postkort frå Siracusa som syner Vår frue av tårene, Madonna-figuren som vart heilagkåra. Altså ulike små objekt han har teke vare på, som minne.

Tittelen og omslaget signaliserer at tilfanget er allsidig. Og Christiansens mangfelte diktepistlar kan forståast som ei jakt etter han sjølv, barndommen, faren og mora, ja, etter kjeldene for eiga historie – som har gått tapt.

Sjølvportrett

Diktboka opnar med eit sjølvportrett der gjenstandar han assosierer med reisa, vert nemnde, eit tog og eit ope landskap, og bokas siste setning kling slik: «Eller du skraper sot ut av en/ ovn, og som i en gammel ballades sluttsats/ finner du, uten anger, tilbake til deg selv». Sluttorda skaper assosiasjonar til Oskeladden, som samlar skrot som han seinare får bruk for. Christiansens diktbok handlar om ei sorg over tapt tid og frigjeringa frå denne sorga. For minnet, trass i kor upåliteleg og fullt av tomrom det kan vere, er det som skapar samanheng og mogleg forståing for mennesket.

Original biletvev

I nokon grad står dikta fram som collagar og mosaikkar. Sitat frå songar, dikt, bøker, filmar og kunstverk, ja, alt frå Homer-referansar til G.K. Chesterton, han som skreiv detektivforteljingane om Fader Brown, sprenger seg inn blant Christiansens originale biletvev.

Om dikta på eitt nivå rommar eit rikt spekter av uttrykksmåtar, som rører seg nokså fritt mellom lyrikken og prosaen, skulle ein nok trudd at dikta enda opp som ei uryddig samling av alt og inkje. Tvert om. I dikta herskar ein kombinasjon av klårleik, konsentrasjon og venleik, som verkar å stå eit stykke frå tittelens broderte ordsmykke: «Vi driver alle bort fra barndommen, og/ midt oppi det som aldri slutter, dør vi.»

Sindre Ekrheim

Sindre Ekrheim er lyrikar og fast bokmeldar i Dag og Tid.

Christiansens mangfelte diktepistlar kan forståast som ei jakt etter han sjølv, barndommen, faren og mora.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Foto: Dustin Chambers / Reuters / NTB

UtanriksSamfunn

Overkorrigeringa

NEW YORK: Mark Lilla fekk enorm merksemd for sin diagnose av presidentvalet i USA i 2016. Eg oppsøker han for å få oppdaterte psykologiseringar av den amerikanske folkesjela anno 2024.

Ida Lødemel Tvedt
Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Foto: Dustin Chambers / Reuters / NTB

UtanriksSamfunn

Overkorrigeringa

NEW YORK: Mark Lilla fekk enorm merksemd for sin diagnose av presidentvalet i USA i 2016. Eg oppsøker han for å få oppdaterte psykologiseringar av den amerikanske folkesjela anno 2024.

Ida Lødemel Tvedt
Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.

Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.

Foto: Ole Berg-Rusten / NTB

Samfunn
Eva Aalberg Undheim

Eit spørsmål om kontroll

I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?

Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.

Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.

Foto: Samlaget

BokMeldingar
ArildBye

Ein av oss

Odd Nordstoga skriv tankefullt om livet, ut frå rolla som folkekjær artist.

Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.

Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.

Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB

IntervjuSamfunn
Christiane Jordheim Larsen

Nato-toppen som sa det han tenkte

Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.

Feature

Greske byggjeklossar

Eg dreg til Kreta og lærer om skilnaden på tyske og britiske turistar.

May Linn Clement
Feature

Greske byggjeklossar

Eg dreg til Kreta og lærer om skilnaden på tyske og britiske turistar.

May Linn Clement

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis