Bok
¿ Apokalypse no
Om då Listhaug (og Trump) leia KrF ut i freistinga.
Lytt til artikkelen:
Helge Simonnes er ein tidlegare redaktør i Vårt Land. Etter 25 år der, og noko tid som styreleiar i Dagsavisen, er han no vorten ein slags omreisande lekpreikande – han er ikkje teolog, men siviløkonom – foredragshaldar som òg skriv bøker. I 2016 kom En Gud for de mange. 12 teser om hvordan kirken skal vinne folket tilbake. Der søkjer han å visa korleis den «åndelege» retorikken til dei bedehustruande aukar avstanden til dei som ikkje går i kyrkja. Målet er å reversera avkristninga av Noreg. Årets bok tyder på at Simonnes har mista trua på at det lar seg gjera. Dei vonde kreftene er for sterke. Ja, det er beint fram noko apokalyptisk over denne boka: Når far står mot son, og mor mot dotter, og når partiet til dei kristne vert splitta, då er det vel dei siste tider? Sjølv om Simonnes er motstandar av slikt åndeleg drøs, må vita.
Som ein skjønar: Årets bok handlar om den store skakinga som råka KrF i 2018, då leiar Hareide freista å få med seg disiplane sine på ei radikal omvending, noko ein skulle tru var vanleg i slike krinsar. Men som vi veit: Dette vart inga vellukka vekking. KrF gjekk ikkje til venstre, men vart med i Solberg-regjeringa.
Høgrepopulisme
No skulle ein tru at intern usemje i eit miniparti på sperregrensa er av mindre interesse sett i ein større samanheng. Men slik er det ikkje for Simonnes. Gjennom mikroskopet hans vert dette til noko stort nettopp av di det heng saman med den store samanhengen: «I Kampen om korset i politikken vil jeg beskrive hvordan et av de store ideologiske oppgjør i norsk politikk artet seg. Jeg er av den mening at disse feidene ikke bare kan knyttes opp til norsk politikk. Det store bakteppet er fremveksten av høyrepopulismen i verden, ikke bare i USA og Sør- Amerika, men også i Europa.»
For å få fram denne samanhengen har boka fått ei noko usamanhengande journalistisk form: Ho vekslar mellom kapittel som er reportasjar frå politiske møte, kaffisamtalar med politikarar, analysar av trendar i inn- og utland og sosialantropologiske observasjonar frå reiser kringom i det kristne Noreg (Rogaland). Det siste kallar Simonnes ein safari, som eigentleg berre tyder reise (swahili og arabisk), meedan Vebjørn Selbekk, Simonnes’ ideologiske motstykke, impliserer nedlatande at han reiser for å sjå på merkelege dyr. Men det merkelege er i auget til den som ser.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
