Ei moderne maskin har fire grunnleggjande eigenskapar, seier Herbert Simon. Bilen er eit godt døme. Bilen har ein brukar med ei målsetjing, eit oppdragsmiljø der han bør fungera godt, eit ytre system som beskyttar brukaren og hjelper vedkomande å styra, og maskina har eit indre system som gjev ho kraft til framdrifta.

Teikning: Atle Skorstad

I steinalderen var det berre stiar gjennom landskapet. Seinare kom det kjerrevegar og brusteinsgater, men dei var dårleg eigna til lauparhjul. Elsparkesykkelen føreset eit moderne urbant miljø med asfalterte gater.

Teikning: Atle Skorstad

James Webb-teleskopet har ein spegel som er seks meter i diameter, av ultralett beryllium dekt med gullfilm. Gull reflekterer infraraudt lys best, og det er slikt lys teleskopet brukar til å registrere informasjon om objekt i verdsrommet.

Foto: NASA

Cesium, hjartet i atomklokka til National Bureau of Standards, er fanga inne i denne kapselen, før han går i omnen og fordampar. Atomklokka tel vibrasjonane til desse cesiumatoma – 9.192.631.770 per sekund.

Foto: National Institute of Standards

Samtalen med datamaskina vert stadig meir realistisk.

Ei moderne maskin har fire grunnleggjande eigenskapar, seier Herbert Simon. Bilen er eit godt døme. Bilen har ein brukar med ei målsetjing, eit oppdragsmiljø der han bør fungera godt, eit ytre system som beskyttar brukaren og hjelper vedkomande å styra, og maskina har eit indre system som gjev ho kraft til framdrifta.

Teikning: Atle Skorstad

I steinalderen var det berre stiar gjennom landskapet. Seinare kom det kjerrevegar og brusteinsgater, men dei var dårleg eigna til lauparhjul. Elsparkesykkelen føreset eit moderne urbant miljø med asfalterte gater.

Teikning: Atle Skorstad

James Webb-teleskopet har ein spegel som er seks meter i diameter, av ultralett beryllium dekt med gullfilm. Gull reflekterer infraraudt lys best, og det er slikt lys teleskopet brukar til å registrere informasjon om objekt i verdsrommet.

Foto: NASA

Cesium, hjartet i atomklokka til National Bureau of Standards, er fanga inne i denne kapselen, før han går i omnen og fordampar. Atomklokka tel vibrasjonane til desse cesiumatoma – 9.192.631.770 per sekund.

Foto: National Institute of Standards

Samtalen med datamaskina vert stadig meir realistisk.