Smør med smak

Eg kan, om eg vil, klare å dele verda inn i to typar menneske: Dei som likar smør, og dei som ikkje likar smør. Og då må eg, før eg seier noko meir, få spesifisere at eg med smør meiner kinna fløyte eller rømme av kumjølk, varsamt salta og så fast at det ikkje kan smørjast med kniv om det kjem rett frå kjøleskåpet (heldigvis, for då er det lov å skjere det med ostehøvel).

Årsaka til at eg kan dele folk så bastant i to grupper, er at eg synest så synd på dei på den eine sida. For lat oss vere ærlege: Det er få ting i livet som gjev så stor glede som godt smør. Anten det er i ei tjukk skive på nybaka brød, i rause mengder kring den steikte fisken, i endå større kvantum gøymt i potetstappa eller kveitebollane, eller rett og slett og i største løynd ete med skei rett frå pakken, så ser eg på smør som heilt og fullt uslåeleg.

Det kan ha bitte litt å gjere med at eg ser på alternativa som så latterleg mykje dårlegare, sjølvsagt. Ein god olivenolje kan sjølvsagt vere god, han, på ei skive sprøtt landbrød, men det vert noko heilt anna. Og uansett så langt frå det vi vanlegvis ser som smørerstatning: den kjemiske prosessen vi til dagleg kallar margarin.

langt til botnen

Denne teksten skulle eigentleg ikkje handle om kvifor smør er så uendeleg mykje betre enn margarin. Eg ville heller sjå på om det er mogleg å gjere smør betre gjennom å setje til ulike smakar.

Urter, krydder og kvitlauk er dei vanlegaste prefiksa framom smør, og framgangsmåten er i utgangspunktet enkel: Du tek smør og set til andre smakar du likar, så får du eit produkt som høver særleg godt til noko spesielt. Til dømes er det mange som brukar kvitlaukssmør til bagettar og grillmat, kryddersmør til biff og urtesmør til reker.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare