Krisemat
Kanskje er det snart på tide å stikke fingeren i jorda.
Tomme butikkhyller. Er dette ein berekraftig reaksjon på ei krise?
Foto Stian Lysberg Solum / NTB scanpix
Kva et vi i ei krisetid? Skal vi tru butikkhyllene førre helg, vil vi helst ha brød – ja, vi kan til og med finne på å bake det sjølv, for mjøl og gjær var òg mangelvare – og hermetikk, poteter, lettbrus, frosenpizza og mjølk.
Særleg det siste er litt merkeleg – for det er ferskmjølka, som er haldbar i kring fjorten dagar, som forsvinn. Den syrna mjølka, som held seg monaleg lenger, står att i hyllene. Truleg har vi enten fått meir lyst på mjølk i ei krisetid, eller så kjem vi til å slå ut mykje mjølk om eit par vekers tid.
Om det siste skjer, er det meir enn berre trist. Det er direkte uheldig.
Vi er ikkje berre vortne vane med å kunne kjøpe akkurat det vi vil ha, akkurat når vi vil ha det. (Mange av oss, iallfall dei som er under 40 år, har aldri opplevd noko anna.) I ein global marknad er bananpalmar alltid klare til å plukkast ein stad, lam klare til å slaktast ein annan stad og kornhaust snart ein tredje, om lagera skulle verte tomme.
I ein marknad der kvart land har nok med seg sjølv, er det ikkje nødvendigvis slik. Det hadde vore interessant å vite kva Landbruks- og matdepartementet i dag meiner om grunngjevinga dei nytta då dei i fjor vedtok å droppe beredskapslager av korn i Noreg, fordi ei «avsperring av forsyningslinjer over noe tid blir ikke sett på som realistisk». Vel, skjer det, kjem det ikkje nye forsyningar av korn i Noreg før i august, når den fyrste kornhausten er her. Då hjelper det truleg lite at nokre av oss har mykje kveitemjøl heime.
Sjå til Storbritannia
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
