Hamburgardressing
Få ting er flauare enn å gjere seg yngre enn ein er.
Nam-nam: burgar, brød, ost, salat og spyfarga dressing.
Kva mat vi vel å ete saman med annan mat, må handle ganske mykje om vane. Kvifor skal vi elles ete blåbærsyltetøy til flat, rund, kveitebakst som vi kallar pannekaker, medan vi skal ete bringebærsyltetøy til meir ruglete, femkanta mat vi kallar vaflar? Kvifor er det eine middag og det andre kos? Kvifor et vi raudbetar på leverpostei, men ikkje på fenadlår, sjølv om det er minst like godt? Og kvifor skal ein spyfarga saus (thousand island) brukast på salaten, medan ein annan spyfarga saus (hamburgardressing) skal brukast på hamburgaren?
Det er liten tvil om at det er meir som sameiner thousand island og hamburgardressing, enn det er som skil dei frå kvarandre. At begge har den smått usjarmerande fargen, kjem av at dei er baserte på blandinga majones og tomatpuré. Vidare er dei gjerne smaka til med eddik og sennep – og ein gjeng med tilsetjingsstoff, konserveringsmiddel og aromastoff. Somme tider dreg hamburgardressingane av garde med ein smak av dill som dei tusen øyene ikkje finn plass til, men det er langt frå tilfelle i alle flaskene som er å få på marknaden.
Ord utan meining
Medan ei eller anna form for tomatsaus synest å ha hengt ved den amerikanske hamburgaren heilt frå starten, kan det å sette til majones moglegvis sporast attende til Frankrike på 1700-talet. Kven som fyrst kom på å blande dei to, seier historia mindre om, men det var vel før eller seinare dømt til å skje.
Historia syner iallfall korleis hamburgardressing ein gong var: Du har to ingrediensar, og så blandar du dei. Då kan du kanskje hevde at du har ein fersk saus.
Om Idun kan gjere det same med hamburgardressingen sin, er eg meir usikker på. Likevel er det det dei gjer: I ein serie såkalla ferske dressingar «kaldrørte med ingredienser som rømme og urter» er hamburgardressing ein av variantane.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
