Alkoholfritt øl
Øl er øl. Alkohol og sukkervatn er noko anna.
Med eller utan alkohol? Mindre viktig så lenge det er kaldt. Og ekte.
Det er lett å gjere narr av alkoholfritt øl. Som kaffi utan koffein, bacon utan gris, bringebærsaft utan bringebær – eller at det er som å splitte opp lutefisk og akevitt, kaffi og konjakk, ost og vin. Alkohol er ein del av kulturen vår.
Kvifor bruke mykje energi på å skape verdifull, etterlengta alkohol for så å fjerne han igjen? Er det ikkje det vi eigentleg burde kalle alkoholmisbruk?
Vel, for det fyrste er ikkje akkurat det naudsynt i det heile. Det er mogleg å brygge øl utan merkbare mengder alkohol (eit øl er per definisjon alkoholfritt opp til 0,7 prosent) om ein brukar mindre malt og spesielle typar gjær: Nokre soppar produserer mindre alkohol enn andre, og det finst dei som ikkje produserer noko.
Tradisjonsberar
For det andre: Vi fjernar vatn frå pinnekjøt for så å bløyte det opp att når vi kokar det. Det same gjer vi med bønner. Når vi produserer ost, vert store delar av vatnet og sukkeret att i mysa – ikkje sjeldan går det rett i gjødselkjellaren. Ja, ser vi det frå den sida, må det vere fullstendig innanfor å seie at å bruke næringsrikt og fiberhaldig byggkorn til å produsere øl – som eigentleg berre nyttegjer seg av stivelsen i kornet – i seg sjølv er bortkasta.
Det er det sjølvsagt ikkje. Øl er tradisjon – og ordet tradisjon tyder å overføre, å binde saman noko gamalt og noko nytt. Ein tradisjon er alltid i rørsle. Kanskje er det gamle i denne samanhengen sjølve produktet – medan det nye er kunnskapen om konsekvensane av høg alkoholbruk. I så fall har alkoholfritt øl alle sjansar til å verte ein tradisjonsberar. For salet aukar: opp 20 prosent dei siste fem åra. Men det må skje under éin føresetnad: at det er skikkeleg.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
