Naboane pakka ned trampolinen ein laurdag føremiddag i september, vår blei berre ståande ute heile hausten. Det var så mange andre ting å gjere, og me tenkte at det ikkje var så viktig. Eg brydde meg uansett ikkje om kva naboane trudde om oss, og no er det januar.
For at ikkje vinden skulle få tak, batt eg han godt fast med tau og eit par stroppar i oktober, då dei melde storm. Ein flygande trampoline er livsfarleg, og den store skrekken var at han skulle lande på taket av bilen og lage eit djupt søkk. Men det gjekk godt, og han rikka seg ikkje, men verneringen over fjørene losna og la seg i ein haug inntil nettet som sikrar at ingen fell av trampolinen.
Stroppane blei aldri fjerna etter at vinden gav seg, så då neste storm nærma seg, heldt me oss berre i ro og venta.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
