Mellom fridom og tradisjon i Hardanger
– Det er mykje originale folk i byane òg, men originalane trer ofte tydelegare fram på bygdene, seier Marit Eikemo.
Marit Eikemo har gjeve ut si fyrste novellesamling, med ti noveller frå Hardanger.
Foto: Terje Pedersen / NTB scanpix
– Ei bygd er som ei scene der alle har si rolle. Ein kan ikkje gå inn og ut av rolla si på same måte der som i ein by. Ein spelar seg ut, ofte litt overdrive òg. Er ein hotelldirektør eller grunneigar, vert det mykje hotelldirektør og mykje grunneigar, seier forfattaren Marit Eikemo.
Ho har imponert kritikarar og publikum med gode personskildringar og skarp samtidssatire sidan ho debuterte som skjønnlitterær forfattar med romanen Mellom oss sagt i 2006. No har ho gjeve ut si fyrste novellesamling, Hardanger, med person- og relasjonsskildringar frå bygder og vegstrekningar langs og kring Hardangerfjorden.
I ei novelle møter vi han som sa opp jobben som reporter i TV 2 og flytta heim for å hindre at det vesle bruket gjekk ut av familien. Han mistar meir og meir interessa for dei tilreisande venene frå byen, har mindre og mindre sans for forslaga deira om kva for attåtnæringar han kan tene pengar på på garden, til dømes slow food og fjellyoga, og han gjer narr av dei som meiner han bør leige ut det innreidde naustet sitt på Airbnb.
I ei anna novelle møter vi grunneigaren som gjer seg stor flid med å kle seg tilfeldig og «påslengd» før han skal i fjellet. Han vil ikkje overdrive, slik at folk kan tru han ikkje har gått i fjellet før. Han eig faktisk delar av grunnen.
Vi møter òg gardbrukaren som lagar 50 liter sider på bestilling, og som ikkje bryr seg særleg om at sideren er både udrikkeleg og eksplosiv.
– Det er mykje originale folk i byane òg, men originalane trer ofte tydelegare fram på bygdene, seier ho.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
