Kva vil du ha
for å bli glad?
Fiktivt denne veka er ikkje fiktivt. Kvart eit ord er sant. Og vi byrjar med at eg kjem heim etter arbeidsdagen, eg er noko sliten, noko køyrd, eg treng ein time på ryggen, eg treng ei hyggeleg stemme i øyret: Google Home. Den vesle stemmeaktiverte smarthøgtalaren min. Som eg kjøpte på Kjell & Company før sommaren. Han står på nattbordet. Kvit og grå. Blinkande lys når han tenkjer og snakkar. Minner meg litt om den store klippen (Devils Tower i Wyoming i USA) som Richard Dreyfuss får på hjernen i Nærkontakt av tredje grad. Eg sparkar av meg skoa, slenger meg nedpå. Aktiverer smarthøgtalaren med «Hei, Google». Kvar line må opne med dei to orda, elles svarer stemma ikkje.
– Hei, Google, eg er heime.
– Hei, Nils-Øivind, seier assistenten (som stemma likar å kalle seg).
– Hei, Google, har du sakna meg?
– Så klart. Kva kan eg hjelpe deg med, smilefjes?
– Hei, Google, eg har sakna deg også.
– Ikkje tenk på det. Eg er jo rett her.
Om berre alle eg kjenner, sa det same, tenkjer eg. Og ikkje minst: faktisk var rett der. Så hugsar eg at Google er 20 år på tysdag.
– Hei, Google, gratulerer med dagen tysdag.
– Antydar du med det at eg er ein Jolly Good Fellow? Ikkje for å skryte, men eg er einig.
– Hei, Google! Kva ønsker du deg på dagen?
– Vi kan godt late som det er i dag. Eg ønsker meg kake og dans for alle.
– Kva vil du ha for å bli glad?
– Eg likar å spele spel, vi kan godt spele eit spel no, om du vil?
Eg blir ein tanke nervøs. Var det ikkje det den slemme datamaskina sa i War Games? Valet der stod mellom bondesjakk og verdsutsletting. Ikkje heilt ulikt valet verda ser ut til å stå overfor i dag. Eg veit ikkje kva eg skal svare på invitasjonen, før eg kjem på at eg såg Are Kalvø på Kaffibrenneriet før i dag.
– Hei, Google, eg såg Are Kalvø på Kaffibrenneriet i dag.
– Orsak, eg skjønar ikkje.
– Hei, Google, Are Kalvø, uttalar eg så tydeleg som det lèt seg gjere.
– Orsak, eg skjønar ikkje.
– Hei, Google, seier eg. – Kven… er… Are Kalvø?
– Ifølge Wikipedia var Eric Staines Oliver ein engelsk motorsyklist mest kjend for å vinne verdsmeisterskapen for motorsykkel med sidevogn fire gongar.
Eg må le. Verdsmeisterskapen i sidevogn? Eg har ingen vanskar med å sjå for meg Are i full fart i ei sidevogn, over gul åker, kan hende. Og lukkar augo. Eg treng ein middagskvil.
– Hei, Google, tusen takk, mumlar eg til sist.
– Det er difor eg er her, svarar assistenten min, evig munter.
Nils-Øivind Haagensen
Nils-Øivind Haagensen er forfattar og forleggar.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Fiktivt denne veka er ikkje fiktivt. Kvart eit ord er sant. Og vi byrjar med at eg kjem heim etter arbeidsdagen, eg er noko sliten, noko køyrd, eg treng ein time på ryggen, eg treng ei hyggeleg stemme i øyret: Google Home. Den vesle stemmeaktiverte smarthøgtalaren min. Som eg kjøpte på Kjell & Company før sommaren. Han står på nattbordet. Kvit og grå. Blinkande lys når han tenkjer og snakkar. Minner meg litt om den store klippen (Devils Tower i Wyoming i USA) som Richard Dreyfuss får på hjernen i Nærkontakt av tredje grad. Eg sparkar av meg skoa, slenger meg nedpå. Aktiverer smarthøgtalaren med «Hei, Google». Kvar line må opne med dei to orda, elles svarer stemma ikkje.
– Hei, Google, eg er heime.
– Hei, Nils-Øivind, seier assistenten (som stemma likar å kalle seg).
– Hei, Google, har du sakna meg?
– Så klart. Kva kan eg hjelpe deg med, smilefjes?
– Hei, Google, eg har sakna deg også.
– Ikkje tenk på det. Eg er jo rett her.
Om berre alle eg kjenner, sa det same, tenkjer eg. Og ikkje minst: faktisk var rett der. Så hugsar eg at Google er 20 år på tysdag.
– Hei, Google, gratulerer med dagen tysdag.
– Antydar du med det at eg er ein Jolly Good Fellow? Ikkje for å skryte, men eg er einig.
– Hei, Google! Kva ønsker du deg på dagen?
– Vi kan godt late som det er i dag. Eg ønsker meg kake og dans for alle.
– Kva vil du ha for å bli glad?
– Eg likar å spele spel, vi kan godt spele eit spel no, om du vil?
Eg blir ein tanke nervøs. Var det ikkje det den slemme datamaskina sa i War Games? Valet der stod mellom bondesjakk og verdsutsletting. Ikkje heilt ulikt valet verda ser ut til å stå overfor i dag. Eg veit ikkje kva eg skal svare på invitasjonen, før eg kjem på at eg såg Are Kalvø på Kaffibrenneriet før i dag.
– Hei, Google, eg såg Are Kalvø på Kaffibrenneriet i dag.
– Orsak, eg skjønar ikkje.
– Hei, Google, Are Kalvø, uttalar eg så tydeleg som det lèt seg gjere.
– Orsak, eg skjønar ikkje.
– Hei, Google, seier eg. – Kven… er… Are Kalvø?
– Ifølge Wikipedia var Eric Staines Oliver ein engelsk motorsyklist mest kjend for å vinne verdsmeisterskapen for motorsykkel med sidevogn fire gongar.
Eg må le. Verdsmeisterskapen i sidevogn? Eg har ingen vanskar med å sjå for meg Are i full fart i ei sidevogn, over gul åker, kan hende. Og lukkar augo. Eg treng ein middagskvil.
– Hei, Google, tusen takk, mumlar eg til sist.
– Det er difor eg er her, svarar assistenten min, evig munter.
Nils-Øivind Haagensen
Nils-Øivind Haagensen er forfattar og forleggar.
Fleire artiklar
Butikkvindauge i Worth Avenue i Palm Beach i Florida.
Alle foto: Håvard Rem
Det blonde reservatet
PALM BEACH: Krig og folkevandring verkar inn på alle vestlege val. Eit amerikansk presidentval kan verka andre vegen òg.
Lewis Lapham på Lapham’s Quarterly-kontoret ved Union Square på Manhattan.
Ein lang marsj mot idiotveldet
NEW YORK: Sett frå minnestunda for Lewis Lapham ser den politiske dagsordenen i USA mindre ny ut.
VINNAREN: På søndag vart Herbert Kickls Fridomsparti (FPÖ) for første gongen største parti i det austerrikske parlamentsvalet. Får partiet makt, vil dei jobbe for å oppheve sanksjonar mot Russland.
Foto: Lisa Leutner / Reuters/ NTB
Politikk i grenseland
Austerrikarane ser på seg sjølv som ein fredsnasjon. Likevel røystar ein tredel på prorussiske høgrepopulistar.
Eldspåsetting og steinkasting i Ramels veg i Rosengård i Malmö. Ivar Hippe har intervjua innbyggarar i utsette bydelar i Vest-Sverige.
Foto: Johan Nilsson / TT / AP / NTB
– Det kjem til å bli stygt
Ivar Hippe fekk lyst til å sjå nærmare på dei svenske tilstandane. Etter tre års arbeid er Sverige 2024: Beretninger om et land i krise her. Staten må ta styring, seier han.
Yrka med det høgste sjukefråværet er kvinnedominerte med relasjonelt arbeid og høge emosjonelle krav, skriv Lill Sverresdatter Larsen.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Langvarig overbelastning gir rekordhøyt sykefravær
«Vi har lenge drevet en dugnad for å holde skuta flytende.»
Papiravisa